Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Hoe komt u tot die conclusie?
|
Goede vraag Jan.
Echter een heel moeilijk antwoord.
Simpel kan ik het zo stellen.
Om de voordelen van de ene leden te laten bestaan, moeten de andere leden meer van hun inkomsten afstaan.
Die andere leden zijn voor de goede verstaander de mensen die in de privé werken.
De ene leden zijn de mensen die voor de overheid werken.
Eigenlijk zijn er ook nog andere leden dan de anderen en dat zijn de steuntrekkers.
Ik begrijp dat het voor de vakbonden niet altijd even gemakkelijk is om een evenwicht te zoeken en te vinden. Maar door hardnekkig "verworven rechten voor overheidspersoneel en steuntrekkers te blijven verdedigen, worden de zwakste leden aan hun lot overgelaten. Zij zien met lede ogen toe hoe hun jobs verdwijnen naar andere landen, dit ondanks het feit dat zij al heel veel inleverden.
In een land waar maar zo weinig mensen werkten in de kennis- en maakindustrie t.o.v. degenen die werken voor de overheid en de steuntrekkers, kan je niet anders dan de arbeid kapot belasten.
Als er dan een regering is die de scheve toestanden een beetje wil rechttrekken, dan onderneemt de stakersbond acties die de privé ondernemingen, die voor het geld zorgen, extra hard treffen.
Het gevolg is een zeer ongunstig investeringsklimaat en een zeer slechte naam in het buitenland die eventuele investeerders afschrikt.