[Piero]

2. De werkers in de wijngaard.

Het koninkrijk Gods is gelijk ... Een wijnboer huurt vroeg in de ochtend een groot aantal arbeidskrachten om de druiven op zijn wijngaard te oogsten en hij spreekt af dat zij 1 denarius als dagloon zullen ontvangen. Als hij na enkele uren ziet dat ze het werk die dag niet af zullen krijgen huurt hij op het derde uur nog een aantal extra werkers. Dat herhaalt zich op het zesde en het negende en elfde uur. Op het twaalfde uur zijn de druiven geoogst en kan er betaald worden. De wijnboer betaalt de werkers van het elfde uur met 1 denarius en daarna ook de werkers van het eerste uur met 1 denarius. Die zijn dan zeer verontwaardigd, want zij hebben de hele dag gewerkt en in de hitte van de middag en voor het zelfde bedrag. Dan vraagt de boer waarom zij klagen, zij hebben immers het afgesproken bedrag ontvangen?

Ook hier wil Jezus zeggen dat de rijke mens het geluk van het Koninkrijk Gods pas kent als hij arme mensen barmhartig en zonder onderscheid behandelt. De verongelijkte werkers verliezen uit het oog dat zij door toeval de kans kregen om de hele dag te werken en een vol dagloon te verdienen. De werkers van het elfde uur hebben ook een gezin te onderhouden, maar zij zouden slecht af zijn als ze slechts eentwaalfde van het dagloon zouden kunnen verdienen. De afgunstigen genieten dus niet het geluk en de harmonie van het Koninkrijk van God.