Tussen de ideologische discussies door: net een zeldzame tv-avond 'genoten', met dank aan Bracke en Crabbé en wat later Ter Zake.
Het eerste is niet onverdeeld goed (ook de mediaprofilering van 'nieuwe politici' lijkt erg wereldvreemd), en Luc Van den Bossche merkte dan ook in Ter Zake terecht op dat het politainment door de vereconomisering van de media.
Zelfde kritiek van Jean Paul Everaerts, zelfde kritiek van John Vandaele, ...
Gelukkig zijn er nog fora zoals deze, maar het blijft het overtuigen van de overtuigden, en de impact is beperkt.
Dit eigenlijk tussen grote haken, want een concreet citaat was vandaag bepaald misplaatst: Van den Bossche vond dat er nagedacht moest worden over het stoppen van de 1 mei-optochten. Het deed me denken aan de speech van Leon n.a.v. 35 jaar 1-mei vieringen, die ik vandaag op de LSP-site vond: hoe de sociaal-democraten stelselmatig de marsen verboden.
Van den Bossche, een intellectualistisch boegbeeld van de SP.a, presteert daarmee naar verwachtingen. Tegelijk echter kondigt, samen met dochter Van den Bossche, de nieuwe partijvoorzitter een verlinksing van de SP.a aan, en wordt socialisme een modewoord.
Ik vraag me af of de SP.a hiermee niet bijzonder geslepen anticipeert op de toenemende kritiek, en nieuwe illusies schept, en kan blijven scheppen. De kameleons in het verleden hebben - al dan niet ten goede - reeds hun diensten bewezen: Lenin doorstond stormen, Bismarck had een van de langste wereldordes, en eerder waren zelfs de Romeinse keizers niet verlegen om opportunisme. Als wij de logische implosie van het systeem voorspellen, vermoed ik dat zij dat ook wel weten en de vraag is of de greep op de macht wel gauw zal lossen.
Op mijn beurt wacht ik een antwoord niet af: zelf krachtsverhoudingen opbouwen. Daar doe ik (met wisselend engagement) aan mee, zelfs zonder vooruitzichten - maar louter rationeel overwogen. Alleen denk ik soms over de 'key' naar een omkering.
Tijd voor waarzeggerij dus!
|