[Jakko]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Dat klopt niet. Kim Geybels heeft nooit zelf haar ontslagbrief ingediend als senator.

Toch wel, maar volgens Kim Geybels werd ze onder druk gezet. Blijkbaar lag haar ontslagbrief al klaar en moest ze enkel nog door senaatsvoorzitter Pieters overtuigd worden om te ondertekenen.

Pieters wijst erop dat hij zich "in zijn communicatie beperkt heeft tot de mededeling dat hij Kim Geybels ontvangen heeft en dat aan het einde van dit onderhoud, Geybels een ontslagbrief ondertekend en overhandigd heeft in aanwezigheid van hemzelf, de griffier van de Senaat en een door haar geraadpleegd vertrouwenspersoon

Pieters beschuldigd Geybels van laster en eerroof

De heer Jurgen Ceder (VB). - Ik arriveerde hier een tiental minuten te vroeg, maar kon de zaal niet betreden, omdat alle deuren waren vastgemaakt. Nu zitten nog steeds twee deuren op slot. Bovendien staan er nog altijd bodes aan elke ingang, gewoon om een klein, frêle meisje de toegang tot de Senaat te ontzeggen. Het Voorzitterschap doet wat het moet doen om de orde te bewaren. Ik lever er ook geen kritiek op, maar het leek me even op een staat van beleg, alsof we elk ogenblik kolonel Tejero en zijn manschappen mogen verwachten.
We zullen ons onthouden bij de stemming over de geloofsbrieven van de heer De Bruyn, niet omdat ze niet voldoen, maar wel omdat wij van mening zijn dat het onderzoek van die geloofsbrieven misschien niet aan de orde is.
Deze zaak is onverkwikkelijk, vanuit welke hoek men het ook bekijkt. Vast staat alleszins dat mevrouw Geybels op zeker ogenblik haar ontslag schriftelijk heeft ingediend bij de Voorzitter van de Senaat en dat zij daarop wilde terugkomen.
Kan een lid van Kamer of Senaat zijn of haar ontslag intrekken zolang hiervan geen kennis is gegeven aan de plenaire vergadering? Wij menen dat er voldoende redenen zijn om die belangrijke vraag positief te beantwoorden. Allereerst bepaalt de wet dat alleen de vergaderingen bevoegd zijn om kennis te nemen van een ontslag. Vervolgens verwijs ik naar de logica van de wet. Men wordt geen senator omdat men x aantal stemmen heeft gehaald of omdat het kiesbureau iemand verkozen verklaart, maar alleen door een daad van de Senaat, namelijk de aanvaarding van de geloofsbrieven. De logica dicteert dan ook dat de voltallige Senaat kennis neemt van het ontslag. Het derde argument heeft gezagswaarde en slaat op de mening van de eminente ex-voorzitters van de Kamer. De heren De Croo en Dewael hebben beiden aanvaard dat een ontslag werd ingetrokken vóór kennisgeving aan de plenaire vergadering. In dit verband verwijs ik naar het precedent in de legislatuur 2003-2007, toen volksvertegenwoordiger Marleen Beckers-Govaerts schriftelijk ontslag had ingediend bij Kamervoorzitter De Croo. Die gaf haar de gelegenheid haar ontslag in te trekken, wat zij trouwens heeft gedaan.
Nog een laatste argument. Indien men niet de plenaire vergadering, maar de Voorzitter een doorslaggevende rol in de ontslagprocedure toekent, dan geeft dat aanleiding tot ongelijkheid. In de ene situatie kan de Voorzitter erop aandringen dat de senator met ontslagplannen nog wat bedenktijd neemt, vooral als het gaat om een probleem van een fractie die niet de zijne is. In het andere geval, wanneer het gaat om een probleem in zijn eigen fractie, kan de Voorzitter extra aandringen op ontslag. Iedereen zal het ermee eens zijn dat dit een ongezonde situatie is.
Ik ben het dan ook eens met de twee opmerkingen van de heer Tommelein. Ten eerste is het nodig het reglement te herbekijken en op het punt van de ontslagprocedure verder uit te werken. Ten tweede kunnen we misschien, vóór we door het Hof in Straatsburg worden veroordeeld, zelf de nodige wetgevende initiatieven nemen om ervoor te zorgen dat de Senaat niet langer exclusief bevoegd is voor zijn eigen samenstelling. Rechter in eigen huis zijn is niet meer van deze tijd. Misschien moet bij een gerechtelijke instantie een beroepsmogelijkheid worden gecreëerd.
Mevrouw Freya Piryns (Groen!). - Ik wil me aansluiten bij de oproep van de heer Tommelein. Hij heeft groot gelijk wanneer hij zegt dat er op zijn minst onduidelijkheid bestaat. Ik heb me, waarschijnlijk net als vele anderen, de afgelopen weken ongemakkelijk gevoeld bij het feit dat we brieven krijgen van een advocaat en uit de pers moeten vernemen dat mevrouw Geybels toch senator wil blijven. We zullen echter de besluiten van het verslag over de geloofsbrieven van de heer De Bruyn goedkeuren, omdat er op zich met die geloofsbrieven niets mis is en ons niets anders rest dan het juridische advies van de diensten van de Senaat te volgen. Net zoals de vorige sprekers wil ik er echter eveneens op wijzen dat op andere plaatsen over dergelijke kwesties wel duidelijkheid bestaat. Het gemeentedecreet bijvoorbeeld is zeer duidelijk over wat moet gebeuren indien schepenen of anderen ontslag nemen. Collega's die samen met mij in de Antwerpse gemeenteraad zitten, kunnen dat beamen. Wij wensen de heer De Bruyn dus welkom te heten en hopen op een goede samenwerking. We hopen ook dat het Bureau zeer snel werk zal maken van de aanpassing van het reglement. Onze Senaat en onze democratie hebben dat nodig.

Senaat - Onderzoek van de geloofsbrieven en eedaflegging van een nieuw lid