[Babeth]

Missionarissen zijn sowieso fanatici. De apostelen waren de eerste missionarissen en sindsdien is die "fijne" traditie nooit verloren gegaan.
De Bijbel, met beide Testamenten, en diverse aanhangsels (de "Brieven" bijvoorbeeld) blijft een samenraapsel van legenden en moraalpreken. Zij getuigt van een tijdsgeest die bij uitstek patriarchaal en uitermate onverdraagzaam was maar we kunnen de morele waarde van dit boek niet volledig verwerpen omdat er ook teksten instaan die verhalen over weldaden en vergevingsgezindheid. Het blijft een belangrijk historisch-cultureel moreel handboek.
In diezelfde context bevinden zich alle "heilige" boeken en teksten. Maar ook de "vrijzinnige", en ik zet dat woord tussen aanhalingstekens omdat men nooit waarlijk vrijzinnig k�*n zijn... men kan er slechts naar streven. (Voor meer uitleg hierover kan je me persoonlijk mailen tenzij meer mensen geïnteresseerd zijn in een betoog over vrijzinnigheid en dogmatisch denken.)

Ik zou zeggen dat, net als alle andere godsdiensten, het Christendom een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan onze cultuur. Je mag het niet zomaar aan kant vegen. Maar het opleggen van deze godsdienst aan andere volkeren is nu eenmaal gebeurd en sommige van deze volkeren hebben een heel eigen interpretatie aan het Christendom gegeven die nu langzaamaan in onze streken begint door te sijpelen. Als voorbeeld geef ik de Congolese ritus die zeer levendig is en van de kerkganger een intens beleven vraagt. Als tegenkanting is er natuurlijk de tendens om terug te keren naar de oude Latijnse ritus. Ik vind dat niet erg... zolang de gelovige maar kan kiezen. Keuze is rijkdom.

Zelf ben ik streng Katholiek opgevoed geweest, na 6 jaar in internaat dat door nonnen wordt geleid, maar mijn middelbare school- en universiteitsopleiding heeft mij laten kennis maken met andere geloofsvormen en wereldbeschouwingen. Dit heeft mij in staat gesteld om een persoonlijke wereldbeschouwing op te stellen waarin zowel mijn Katholiek erfgoed als dat van andere stromingen hun plaats hebben gevonden. Ik bezoek de Kerk alleen nog voor de belangrijkste zaken in een mensenleven, met een Engelse uitdrukking die ik heel treffend vind: "hatched- matched - dispatched".

Welke plaats hebben Bijbel en Kerk nu in de hedendaagse heksenketel die wij onze maatschappij noemen ? Dat is iets voor iedereen persoonlijk om uit te vinden. Ik zou mijn kinderen (als ik er had) ook Katholiek opvoeden omdat ik van mening ben dat ze dat erfgoed nodig hebben voor een gezonde mores. Maar het is een dik boek en er staan genoeg verschillende opvattingen in... ik kan rustig kiezen.

************************************************** **********
Eigenlijk.... als ik terug strenggelovig zou willen zijn, dan zou ik kiezen voor de Anglicaanse Kerk. Daar is de ware gelijkberechtiging doorgevoerd... daar mogen vrouwen priesteres worden. Ik heb liever een gezond getrouwde of samenwonende al dan niet moeder zijnde priesteres op bezoek in mijn huis dan een door het celibaat gefrustreerde priester.

Quod, me vexari ?