Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo
Deze rechtbank regelt niet direct de toegang tot het grondgebied, maar beoordeelt normaal gesproken of de Staatssecretaris zijn beslissingsvrijheid ("discretionaire bevoegdheid") met inachtneming van de beginselen van goed bestuur heeft gebruikt, b.v. zijn besluit heeft gemotiveerd, het duidelijk heeft geformuleerd, rekening heeft gehouden met alle hem bekende feiten, niet aan discriminatie gedaan heeft e.d. Dat is niet typisch Belgisch, integendeel.
Als de rechtbank verder gaat, en jurisprudentie over mensenrechten gaat toepassen op haar toezicht op de uitoefening van een discretionaire bevoegdheid, zou er sprake kunnen zijn van een precedent waardoor uiteindelijk veel discretionaire bevoegdheden zullen worden afgeschaft.
|
En dat kan niet, en is voor mij de kern van de discussie: de rechterlijke macht heeft zich niet te bemoeien met beslissingen van de uitvoerende macht.
Citaat:
|
In de uitleg van zijn voorzitter Bart De Wever kan hij zich helemaal terugvinden. 'Voor het eerst verplicht de Raad Voor Vreemdelingenbetwistingen (RVV) – een administratief rechtscollege – mij – de uitvoerende macht – om visa af te leveren', zegt hij. 'Dat is een manifeste schending van de scheiding der machten. Bovendien roept ze artikel drie van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens in. Dat verdrag geldt niet voor Syrië. Zo’n ruime interpretatie zet het volledige asielbeleid op de helling.’
|
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161209_02617915