Als gematigd progressief wil ik even dit goed gefundeerde pleidooi voor het (gematigd) conservatisme beantwoorden.
Ik ga inderdaad uit van de goedheid van de mens en op de mogelijkheid om met je verstand de maatschappij te veranderen en ten goede te veranderen.
Er zijn inderdaad belangrijke tekortkomingen: de mens heeft immers lang niet altijd het goede tot doel en het menselijk verstand is beperkt: daar heeft het conservatisme volkomen gelijk in. Deze problemen kunnen echter opgevangen worden door een goed politiek systeem: namelijk een goed werkende democratie.
De beperkingen van het menselijk verstand en de slechte intenties die de mens vaak heeft kunnen als volgt worden opgevangen:
- één leider kan nooit alle macht hebben op alle domeinen van de maatschappij want dat leidt tot machtsmisbruik en zorgt voor absurde maatregelen van onkundigen waar het communisme talrijke voorbeelden van heeft gegeven (Mao is kampioen): scheiding der machten vangt dit probleem al deels op
- bovendien mogen wetten volgens mij nooit al te drastisch de maatschappij veranderen. Aanpassingen moeten stukje voor stukje gebeuren waardoor goed bedoelde, maar onrealistische plannen nooit drastisch worden uitgevoerd. Bovendien vind ik het Zweeds systeem waar conservatieve organen bestaan die de rechten van de eigen belangengroep (arbeiders, gehandicapten, jongeren, ...) verdedigen en waarbij alle belangengroepen hun akkoord moeten geven over wetswijzigingen hierop een heel nuttige aanvulling.
Ik pleit er hoe dan ook voor om politieke beslissingen te laten baseren op het individuele menselijke verstand (waar je voor verantwoordelijk bent) en niet op de traditie van het conservatisme, wat altijd (in beperkte of extreme mate) een angst meebrengt voor mensen die vreemd (van afkomst, van ideeën of gedrag) zijn meebrengt en het subjectieve gevoel teveel laten primeren op objectieve verstand.
|