Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!
Heb gisteren (in 'Histories' of 'Overleven' geloof ik) al een reportage gezien over de overlevenden van de nazi-slachtpartijen op 19 december 1944 in en rond de dropen Trois-Points, St-Vith, enz.
Indrukwekkende getuigenissen. Mooie reportage.
|
Ook de collaborateurs die zich in Bad-Pyrmont hadden verzameld en hun regeringen in ballingschap hadden opgericht, kwamen in actie om België terug te heroveren.
Vanop mijn verboden webstek:
Die zogenaamde Vlaamse Regering in Ballingschap staat onder de leiding van Landsleider Jef Van de Wiele bijgestaan door activisten van het eerste uur zoals Borms en Rob Van Roosbroeck. Verschaeve maakt samen met Dr. A. Borms, Prof. Antoon Jacob deel uit van de adviesraad van de Landsleiding.
Er wordt door de Landsleiding tijdens het Ardennenoffensief druk gespeculeerd op een terugkeer. Zo wordt er een arbeidsdienst ingesteld die duizenden Vlamingen die op de Lünenburger Heide hun heil hebben gezocht, dwingt tot dienstneming bij de Organisation Todt.
De voorlopige Minister van Justitie
Severinus Verdoodt stelt, als het Ardennenoffensief voor enkele dagen de roes van de hoop brengt, zwarte lijsten op van hen die bij hun terugkeer veroordeeld zullen worden. Ook wordt er een nieuwe landkaart ontworpen waarop het Nederlandse Noord-Brabant en Zeeland nagenoeg Vlaamse provincies zijn geworden.
Op 15 december 1944 worden de Landsleiders Jef Van de Wiele en Léon Degrelle naar Berlijn geroepen voor een onderhoud met Von Ribbentrop. Het Von Rundstedt-offensief staat voor de deur: de Slag om de Ardennen! Op 16 december 1944 vallen de Duitsers opnieuw België binnen. Eenheden van de Vlaamse en Waalse divisies werden naar het frontgebied overgebracht, op de voet gevolgd door hun Landsleidingen.
SS-Obersturmbannführer
Léon Degrelle slaagde erin om als eerste België in te trekken en hij wilde absoluut voor Jef Van de Wiele in Brussel zijn en de baas van België worden. De Rex-leider bracht Kerstmis 1944 door in een opgevorderd kasteel in de Ardennen; kort nadien voegden Matthys en Collard zich bij hem aan het hoofd van een door henzelf opgericht
Comité de Libération Wallon.
Maar het Ardennenoffensief was tot mislukken gedoemd en alle hoop van de collaborateurs op een triomfantelijke terugkeer viel in duigen. Al op 9 januari 1945 aanvaardde Hitler de nederlaag en de terugtocht van het Duitse leger uit de Ardennen. Het enige wat de collaboratieleiders nog konden doen was jonge mannen ronselen voor het Oostfront. Nog tot de laatste oorlogsdagen werden nog vele Waalse jonge mannen in de strijd geworpen.