Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp
Met het principe van "kijk naar de gewerkte jaren en niet naar de leeftijd" ben ik het eens. Met 42 jaar mss iets minder. We worden steeds ouder, 45 jaar lijkt me nog altijd realistischer, toch voor de niet zware beroepen.
Maar het is vooral de financiering ervan waar hij alweer zo wazig over is. Hij neemt de mensen echt voor idioten.
|
Het begrip "een jaar gewerkt" zal hopelijk in de nabije toekomst begraven worden.
De ene werkte dat jaar met veel overuren, de andere recupereerde al zijn overuren, en nam dan nog vaak ook eens een tijdje verlof zonder wedde.
De ene werkt 3/5 en de andere 5/5.
Ik pleit ervoor om de rekening te maken op basis van de gestorte sommen. Om daar vervolgens een flinke maar intelligente vorm van solidariteit op toe te passen.
Een eerste schijf van solidariteit tussen jezelf en de persoon die je aanduidt per periode, als je partner. Zelfs eens nadenken als je vb. een onecht kind zou erkend hebben, dat de moeder van dat kind ook een pensioenopbouw daarvoor kan krijgen van jouw centen, als compensatie voor het feit dat die moeder minder aan pensioenbijdragen kan realiseren.
Een tweede schijf tussen groot-verdieners en lagere verdieners.
.