Volgens onze Witte Brigade aanbidder
Het Oosten had Mevrouw Deene haar 92-jarige grootvader dus beter toegeroepen dat hij maar alleen naar dat etentje had moeten sukkelen.
Laten we even kijken wat Wikipedia omtrent die man vertelt:
Citaat:
Oswald Van Ooteghem (Gent, 14 augustus 1924) is een voormalig Belgisch senator.
Levensloop
Van Ooteghem groeide op in een Vlaams-nationalistisch gezin. Zo was zijn vader Herman Van Ooteghem de voorzitter van de Grijze Brigade, de militaire afdeling van het VNV.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij namens het Vlaams Legioen in het Oostfront, waardoor hij collaboreerde. Na het einde van de oorlog veranderde hij van identiteit en bleef hij in Duitsland wonen, waar hij werkte als bouwkundig tekenaar. In 1949 keerde hij terug naar België om zich aan te geven, waarna hij tot een gevangenisstraf van drie jaar werd veroordeeld. In 1950 kwam hij echter vervroegd vrij en werd hij opnieuw actief als bouwkundige.
In de jaren '50 sloot Van Ooteghem zich aan bij de Volksunie en werd hij voor deze partij van 1965 tot 1974 provincieraadslid van Oost-Vlaanderen. Vervolgens zetelde hij van 1974 tot 1987 als rechtstreeks verkozen senator voor het arrondissement Gent-Eeklo in de Belgische Senaat.
In de periode april 1974-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Vanaf 21 oktober 1980 tot december 1987 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
|
Ik heb niet de indruk dat de gerechtelijke instanties in Duitsland (toen was dat onder toezicht van de bezettende Geallieerden) noch in België in die man een zware oorlogsmisdadiger hebben gezien. Hij is geboren in 1924. Duitsland viel de Sovjet-Unie binnen in Juni 1941. Van Ooteghem was dus toen een ventje van 17 jaar en bereikte pas de meerderjarigheid toen het lot van Nazi-Duitsland reeds beklonken was.
Was hij collaborateur? Uiteraard, vermits hij dienst heeft genomen (op aanmoediging van wie?) in het leger van een land dat België onder de voet had gelopen. Een land van wie het staatshoofd, der Führer, als gastheer optrad in een gezellig onderonsje met het staatshoofd van datzelfde België.
De wrok en wraakzucht in is allesbehalve rationeel. Maar wat wil je, dit land is wellicht het meest kneuterige van Europa.