Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door filosoof
Ossaert,
Je begrijpt me niet goed: ik speek over beroepsflaminganten en ditowallinganten, mensen dus die van communautaire tegenstellingen hun broodwining hebben gemaakt (een aantal joernalisten en mandatarissen dus)
Duidelijker zo?
|
Et alors? Je blijft het probleem externaliseren... Zijn het niet de 'gewone' flaminganten / wallinganten, dan zijn het de 'beroeps'-flaminganten / wallinganten. Op die manier blijf je niet alleen het probleem buiten de 'eigen gemeenschap' zoeken, je gaat zelfs een stap verder: je sluit het probleem zonder meer buiten. Communautair gezeur past blijkbaar niet in je ideaalbeeld van België -er zijn geen communautaire problemen onder de Belgen- en daarom sluit je het buiten, je bekijkt 'de realiteit' door de bril van je 'ideaal'. Externaliseren dus, want dat houdt je beeld intact.
__________________
Ik wil zeggen dat de mens Is, dat de mens Bestaat... welnu, laat hem zijn, laat hem bestaan! En dan zou het bestaan op zichzelf het enige einddoel zijn: de mens zou bestaan, en hij zou er alleen voor zorgen om te blijven bestaan in zo-groot-mate-mogelijk van relatief geluk en relatieve vrijheid. En dan zou het verkeerd zijn, misdadig, de mens zijn relatief geluk en relatieve vrijheid te doen opofferen voor een idee: voor god, de gemeenschap of de Staat.
|