Ik vind dat heel die "affaire Van Biesen" sterk ruikt naar een soort afrekening binnen de OVLD omwille van iets anders. Waarover heb ik evenmin een idee, vermits ik in OVLD kringen niet thuis ben. Niet dat ik een bepaald grote sympathie heb voor Van Biesen, hij heeft zich tijdens dat parlementair debat onnozel aangesteld en had zich beter moeten beheersen. Maar, zoals in het artikel van Doorbraak wordt onderstreept, was het zowel onthutsend als pijnlijk om te zien hoezeer Van Biesen vernederd werd. Die publieke bekentenis en zelfbeschuldiging deed terugdenken aan een geliefde praktijk in de communistische dictaturen.
Het ergerlijke in deze zaak is dat het uiteindelijk allemaal gesteund is op het relaas van één man: de hysterisch gillende Kristof Calvo, die bij hoog en bij laag beweerde dat Van Biesen had geroepen dat Kitir maar moest terugkeren naar Marokko. Ik vind dit erg dunnetjes.
Laatst gewijzigd door quercus : 27 januari 2017 om 12:12.
|