Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler
Hoeft niet.
Ik heb via een parlementair inderdaad aan de NMBS laten vragen of het toegelaten is dat iemand meerdere keren achter elkaar een oproeppremie kan krijgen.
Maar dat heeft in feite niets met Patrick M te maken, wel met misbruiken met overheidsgeld.
Ik ken Patrick M niet
Ik weet niet waar die man werkt.
|
Dat strookt niet met je eerdere woorden...
Citaat:
Ik wil wel dat zo'n misbruiken in de toekomst niet meer kunnen.
Een oproeppremie krijg je als je opgeroepen wordt om een zieke collega te vervangen en je binnen de twee uur op het werk moet zijn.
Daar kan ik mee leven (alhoewel één van mijn vrienden, die in de verpleging zit, dit nooit krijgt).
Ik kan er echter niet mee leven dat er nadien afspraken gemaakt worden tussen de baas en de werknemer om hem de volgende vijf dagen telkens opnieuw telefonisch op te roepen en daarbij te wachten tot 12u15, zodat de werknemer iedere dag opnieuw de oproeppremie krijgt.
Dat is in mijn ogen fraude en verspilling van overheidsgeld.
Bij ziekenhuizen, WZC, fabrieken met continu systeem, ... werken ze heel anders. Daar ben je enkele dagen van wacht terwijl je verlof hebt. Valt dan iemand ziek, dan heb je pech en kan je zorgen (zonder premie) dat je op tijd op het werk bent.
|
In het verleden zijn er hier in meerdere draadjes vragen gekomen over "wie probeerde wie via de RD te bannen" en dan zijn er steevast 2 strekkingen. Diegenen die daar voor uitkomen en diegenen die meesmuilend zitten te liegen.
De weinige keren dat ik het heb gedaan, kwam ik ervoor uit : bv bij dubbelnick Tandem.
Maar wat ik nog nooit meemaakte is dat een forumlid probeert om iemand in zijn carrière te nekken door vragen gericht te stellen richting zijn hiërarchie, dat dan later als een echte jezuïet gaat zitten framen alsof hij het uit 'burgerzin' heeft gedaan... Dat is ZO ver over elke redelijkheid dat het ofwel een cynische vorm is van gespeelde zuiverheid en dus eigenlijk gewoon machtsmisbruik is. Ofwel gewoon een dorpspoliticus die elke zin voor relativering is verloren en zichzelf als de beslissende partij ziet die zijn gelijken mag beoordelen.