Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Gunter
Ik heb dus niks tegen de taal als een soort van lingua franca, maar ik denk dat het sommige aspecten van de volkstaal niet zal kunnen weergeven. Pak nu het Nederlands bijvoorbeeld. De mooie woorden vrede, vriendschap, vrijheid en vrijen zijn oorspronkelijk afkomstig van dezelfde stam. Dat geeft ergens een zeker gedachtenpatroon weer van onze voorouders uit de tijd waarin onze taal ontstaan is dat vrijwel afwezig is bij de andere talen "in de buurt" (buiten het Duits dan). Waarschijnlijk zijn maar weinigen zich dat bewust maar ik denk dat het zeker zijn min of meer onbewuste rol speelt in de manier waarop we onze taal gebruiken.
|
Mag ik u toch enige voorzichtigheid vragen niet over zaken te oordelen waarover u zich niet geïnformeerd heeft?
Op basis van welke gronden concludeert u nu immers dat het Esperanto "sommige aspecten van de volkstaal niet zal kunnen weergeven"?
De door u opgesomde voorbeelden gaan trouwens al niet meer op voor het Frans: daar is die etymologische band tussen de woorden al niet volledig (paix, amitié, liberté, faire l'amour = amitié/faire l'amour versus liberté versus paix). Betekent dat dan ook dat het Frans een inhoudelijk arme taal is, omdat ze juist dat ene element van het Nederlands niet kan weergeven? Bij mijn weten zal men dan weer in andere talen zaken aantreffen die men niet in het Nederlands vindt.
In het Esperanto zijn er dan andere verbanden die in onze taal niet weergegeven worden. Bijvoorbeeld: school/leren, in het Esperanto is daar wel een inhoudelijk verband: lernejo/lerni. Of trouwen,huwen/echtgenoot, wat in het Esperanto wordt edzighi/edzo.
Ik denk trouwens niet dat de mensen ook maar enigszins "onbewust" een verband legt tussen "vrede" en "vrijen". Etymologie en de woordgeschiedenis mag u niet verwarren met het gebruik van een taal.