Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp
dat is compleet naast de kwestie.
N-VA ging met dat alles eens komaf maken, bij hun geen postjespakkers, geen politieke benoemingen, geen gefoefel.
Wat blijkt? dat de N-VA gewoon hetzelfde doet, ze zijn een traditionele partij geworden.
Dat de anderen dat ook doen, praat dat niet goed, integendeel zelf, maar zij hebben nooit gezegd dat ze er verandering in gingen brengen.
|
Volledig akkoord. Daarom schreef ik ook dat het een systeemfout is. Men heeft een mechanisme gemaakt met als doel politici extra inkomens te laten verdienen. Al de rest van het systeem draait slechts om één zaak : ôte-toi de l�* que je m'y mette.
De verandering is gewoon een paar tientallen mandaten naar de nieuwe coalitiepartner laten vloeien.
Eén politieke partij kan (en wil...) dat niet veranderen.
Ten bewijze : sinds Michel II en Bourgeois I uit de startblokken zijn gegaan is er nog geen enkel initiatief ter zake opgestart. Zelfs geen dialoog over geweest, geen poging via de media, helemaal niks. Conclusie : men was zeeer tevreden met de werking van het systeem. Elke andere poging tot uitleg is hypocrisie.
Ook vragen zoals : "heeft partij X dan al wel afstand gedaan van haar mandaten ?" is puur populisme.
Zo werkt het natuurlijk niet. Door zelf de gelofte van armoede af te leggen zal er nul komma nul veranderen in het systeem, en benoemen die vennootschappen gewoon wat andere bestuurders van de andere partijen en de carrousel kan verder draaien.
Om tot een verandering van het systeem te komen heb je eerst een flinke crisis nodig. Nu hebben we die. Nu is het moment om zaken in beweging te krijgen. Want nu is er geen mogelijkheid meer om terug over te gaan tot de orde van de dag en te doen alsof alles normaal is.
Men zal moeten een index maken van de mandaten, beperkingen daarop invoeren, maxima zetten op vergoedingen, maxima op aantal mandaten per persoon, onverenigbaarheden beter opsommen en die ook effectief controleren, uitzonderingen uit statuten halen, kortom : er is werk aan de winkel.