Toen mijn vader in de oorlog van Korea geschoten was met dumdum heeft hij 3 jaar lam geweest en vele operaties doorstaan.
Toen hij na al die tijd terug kon beginnen lopen want normaal gezien was verwacht dat hij voor altijd lam zou geweest zijn ...liep hij in de gang van het ziekenhuis met krukken en zag hij zijn overste die daar voor iets rondliep.
Trots ging hij bij hem om te laten zien dat hij terug kon lopen met krukken wel te verstaan en die chef van zijn eenheid keek naar zijn krukken en schopte ze weg met de melding dat commando's niet met krukken lopen.
Hij is dan maar zonder zijn krukken verder beginnen lopen.
Soit hoe dan ook hij was 110% invalide verklaart.
Later hebben ze dat opgesplitst in 60/40 en wat laten vallen. Steeds minder dus.
Hij heeft nooit op de ziekenkas gestaan daarmee en nooit thuis gebleven. Hij is beginnen werken bij Fabricom als lasser en deed daar verdorie zwaar werk als echte invalide. Buizen tillen, lassen en noem maar op. Tihange en Ruien heeft hij nog mee opgezet en ook ergens in Griekenland een centrale.
Ik heb hem nog eens helemaal alleen een piano naar het 1 verdiep zien dragen gebonden op zijn rug met touwen klom hij met die piano op zijn rug op handen en knieën de trap op .
Nogal een verschil tussen een echte invalide die tenminste ook mens was met karakter en een karakter die geen mens is als Peche.
__________________
Misschien heb ik me wel vergist.
Of niet ?
|