Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tavek
Bedrag is onhaalbaar voor een loontrekkende die geen hogere managementfunctie met idem ditto bonussen heeft.
Ik ga dat bedrag op mijn rekening zien verschijnen als ik erf. Zal integraal worden uitgegeven aan vastgoed. Ofwel een appartement voor de kinderen in een studentenstad. Ofwel een vakantiehuis. Waarschijnlijk beiden.
Maar ik ga dat echt niet opsparen. Als de pensioenen onbetaalbaar worden, mag je er gif op innemen dat de financiele markten meevolgen. Daar sta je dan met je fondsen, spaargeld en aandelen....
|
Er is een verschil tussen 'overleven' en 'goed leven'. Met een regulier pensioen en mits een afbetaalde woning kan je allicht wel gewoon leven, zeker als tweeverdieners. Maar je bent toch wel een zekere levensstandaard gewoon als 'werkende' en ook bijbehorende 'luxe' verwennerijtjes: zoals eens een weekend in een goed hotel, een verre reis, aankoop van een dure sofa, een nieuwe keuken met goede toestellen, eens een follieke op modegebied, een etentje op gastronomisch restaurant, ... veel van die zaken kan je je niet meer veroorloven zonder extra spaarpotje.
Probleem is dat er vaak een diepe kloof gaapt tussen het pensioenbedrag en het laatste inkomen als werkende (dan zit je qua verloning vaak op je top met maximumanciënniteit). En het pensioen is zo afgetopt dat een kaderlid vaak meer even veel pensioen heeft als een gewone bediende, maar eerstgenoemde heeft zich vaak wel een duurdere levensstijl aangemeten en moet zich dus meer aanpassen 'naar beneden toe'.
Zelf reken ik ook op m'n erfenis om wat extra kapitaal opzij te zetten voor later. Aankoop extra opbrengstvastgoed lijkt me een duurzame en verstandige beslissing. Ik heb nu geen slecht loon, maar wil ook nu al goed kunnen leven én zit nog met een hypotheek af te lossen. Veel zelf opzij zetten voor het pensioen is er dus niet bij momenteel.