Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Schijnbaar gaat uw voorkeur uit naar de nieuwe adel onder Napoleon. Of naar het o zo democratische Franse keizerrijk.
|
De nieuwe adel onder Napoléon was tenminste een adel die zijn strepen had verdiend. Idem dito voor de generaals van Napoléon. Vóór de tijd van Napoleon kon men alleen officier worden indien men van adel was. Mensen van gewone komaf konden hoogstens onderofficier worden want ' ze hadden geen titel'.
Napoléon brak met deze standenmaatschappij. Zo was bijvoorbeeld generaal Ney de zoon van een kuiper. Die opgeklommen was in het leger van Napoléon op basis van zijn militaire verdiensten.
De 'oude' adel keek met misprijzen naar deze nieuwe adel. Deze oude adel dacht dan ook het Ançien Régime terug op poten te zetten na de val van Napoléon. Maar dat was buiten de waard gerekend. De revolutionaire ideeën waren niet meer te stuiten. En de burgermaatschappij nog minder.
En ook dat laatste had Willem I niet helemaal begrepen. Vandaar zijn voortdurende heibel met de pers uit het Zuiden en de talrijke veroordelingen tot geldboetes en gevangenisstraffen van journalisten hier in het Zuiden
'wegens majesteitsschennis'. Willem regeerde dan ook als verlichte despoot. Bovendien graaide hij uit de staatskas zoveel hij maar kon. Niet voor niets dat Nederland zo goed als failliet was in 1848.