Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
De nuchtere waarheid is dat Napoleon iemand was uit de officierskringen van het Revolutionaire leger die op een gegeven ogenblik de macht heeft gegrepen. Het was dus een militaire dictator. Zijn machtshonger (en tegelijkertijd ijdelheid) ging zodanig ver dat hij kost wat kost op gelijke hoogte wenste te vertoeven als de grootste gekroonde hoofden in het Europa van toen. Hij moest dus evenzeer een dynastie in het leven roepen. Het was duizend jaar geleden dat Frankrijk nog een keizer had, namelijk Karel de Grote. Die was keizer van zowat half Europa. Napoleon vond dan ook dat hij een keizerrijk van dergelijk formaat waardig was. Hij had immers zelf ook een heel groot deel van Europa brutaalweg onder de voet gelopen. Hij kroonde zichzelf (letterlijk) dan ook evenals zijn Joséphine. Een summum van Corsicaans-Franse blaaskaak. In de landen die hij onder de voet liep gedroeg hij zich als een volleerde gangster. Kunstschatten roven was zijn specialiteit (zoals Göring in WO2). Vlaanderen en Italië bv. werden geplunderd. We hebben nooit alles teruggekregen, slechts een gedeelte. Aanvankelijk uitte hij zich als een militair genie, zoals Hitler. En net zoals de strijd tegen Hitler een alliantie van tegenstanders vergde was dat ook het geval met de strijd tegen le petit empereur. Ze hebben hem, gelukkig maar, klein gekregen. Frankrijk mag nog van geluk spreken dat het zonder kleerscheuren (geen verlies van grondgebied) uit dat megalomaan avontuur te voorschijn is gekomen.
|
Het dossier van de onder Napoleon gestolen kunstschatten loopt nog altijd. Elke Sleurs heeft vorig jaar de beslissing genomen om een volledig, academisch gestaafde inventaris te maken van al de ontvreemde kunstwerken.
Frankrijk weigert echter tot op heden om hierover te praten. Het is altijd een bot "non". Wie een beetje de Waalse pers volgt, is op de hoogte van de heisa rond de Rubens die indertijd in de kathedraal van Doornik hing. Nu ergens in een Frans museum. Gestolen. Er zijn al meermaals pogingen ondernomen door Waalse politici om het kunstwerk terug te krijgen. En steeds weer hetzelfde: non, non, non!