Een monocultuur wil zeggen dat alle leden van die cultuur naar eigen inzichten kunnen overstappen -binnen die cultuur - naar strekkingen met een andere overtuiging.
Vb. Stel ik ben katholiek opgevoed, maar vind dat het protestantisme of het vrijdenken me meer aanstaat, dan staat het mij in de monoculturele samenleving vrij om voor die andere strekkingen te kiezen, zonder dat dat voor mij of voor de samenleving diepgaande consequenties hoeft te hebben.
Soms nemen die strekkingen de vorm aan van "sub-cultuur", maar zolang de basiswaarden van de cultuur worden gedeeld en er geen "scheiding" ontstaat, evolueren die "sub-culturen" voortdurend en komen en gaan ze in de loop van de tijd. Zo kan je een tijdje in een bepaald bedrijf of organisatie of jeugdbeweging of politieke partij actief zijn, elk met hun eigen gedragscodes en afspraken, maar dat belet je niet om voor het overige normaal te functioneren of als je dat wenst uit die structuren uit te stappen.
Voor moslims is het verboden het geloof te verlaten of met niet-moslims te huwen zonder dat hun partner zich bekeert tot de islam. De islam kan dus nooit opgenomen worden in de Europese cultuur, net zomin als de islam in eender welk andere cultuur kan opgenomen worden, omdat het niet enkel een religie is, maar zich tevens gedraagt als een cultuur die apartheid als het hoogste goed koestert.
|