Ik herhaal.
Na meer dan 500 dagen sjacheren was het duidelijk dat de PS er alles, �*lles aan gedaan had om de N-VA "te vermijden". Dat had geen lor te maken met een herenakkoord.
Dit scenario zou zich na de volgende verkiezingen herhaald hebben als de wraakzucht van Michel niet de doorslag had gegeven. De Franstaligen hebben met het Belgisch wereldrecord regeringsvormen bewezen dat ze er zelfs dubbel zoveel tijd voor over zouden gehad hebben om een regering zonder de N-VA op poten te krijgen.
In 2014 trok een zegezekere Di Rupo de MR een kloot af in de stellige overtuiging dat het hem een tweede keer zou lukken. Zelfs reuzepanda tipte op Di Rupo II. Maar toen sloeg, totaal onverwacht, ongewild en onbelgisch, de kracht der verandering toe. De verrassing was compleet toen Michel voor weerwraak koos, en de N-VA eieren voor haar geld koos. D�*t is de kern van de zaak. Bij gebrek aan steun van de "Vlaamse" partijen, en uit angst om in het VB-scenario te verzeilen, nam de N-VA de kans waar die haar, uitsluitend en alleen dankzij de zelfoverschatting van Di Rupo, geboden werd. Zonder de blunder van Di Rupo, en de behoefte aan weerwraak van Michel, was de N-VA opnieuw vermeden geworden. Of dat scenario na de volgende verkiezingen herhaald zal worden kan niemand met zekerheid voorspellen.
Het zou logisch zijn dat de staatsnationalisten niet alleen de overgave van de N-VA, maar ook de trouw aan haar gegeven woord tijdens deze legislatuur toejuichen, maar niets is minder waar.
De gerustheid die ze voorwenden betreffend het verbelzieken van de N-VA is duidelijk maar schijn. Logisch. In een absurd, chaotisch, onwerkbaar, en door en door corrupt koningdom zoals Belgique is en blijft alles mogelijk.
__________________
Het Oosten: De kiezer heeft niet altijd gelijk.
De kiezer heeft alleen gelijk als hij stemt zoals Het Oosten het zou willen.
|