Een paar flauwe grappen opgeklopt tot een groot krantenartikel.
Ik laat de al dan niet smakeloosheid van de grap in het midden.
Hebben kranten het recht om gedupeerden nog eens extra te belasten door hun oplage-verhogende berichtgeving?
Neen, lijkenpikkerij noem ik dat.
Op dat punt heeft Geirnaert 100 % gelijk.
https://www.demorgen.be/opinie/jonas...een-bfc6bd971/
Citaat:
Jonas Geirnaert na de 'hetze' over enkele grappen: "Ik wil me verontschuldigen, maar niet bij iedereen"
|
Vooral het laatste gedeelte is tekenend voor het medialandschap:
Citaat:
Van mij hoeft niet iedereen de moppen over de zuurgooier grappig te vinden. Maar de krant in kwestie had wel een keuze, en dat brengt ons bij de hypocrisie. Ze had de grappen – misplaatst of niet – namelijk kunnen laten passeren. Het kwaad was toch al geschied: IK had de betrokkenen onbedoeld gekwetst, en dat kan geen enkele krant ongedaan maken. Maar die keuze werd niet gemaakt. Want na het eerste artikel - waarin de hetze-die-er-geen-was uit het niets gecreëerd werd – bracht dezelfde krant nog een tweede, veel groter artikel. Gratis bladvulling.
Hiervoor had ze uit eigen initiatief contact opgenomen met het slachtoffer van de zuuraanval, om haar nóg eens te confronteren met wat er gebeurd is, om haar familie nóg maar eens om een reactie te vragen, om die mensen onterecht het gevoel te geven dat de grappen tegen hén gericht waren, om de hetze zo hard mogelijk op te kloppen en vervolgens breed uit te smeren over nog maar eens een hele pagina in de krant en online. Heel eerlijk: wie heeft daar baat bij? Het slachtoffer van de zuuraanval en haar familie in elk geval niet. Voor hen was het beter geweest de - voor hen confronterende - grappen die ik maakte zo snel mogelijk te laten passeren en alles opnieuw te laten rusten. De enige die er wel baat bij had, was een krant die gevuld moest worden. En liefst zo goedkoop mogelijk.
|