Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Peace
Die theorie is ook al achterhaald. daar zit wel een kern van waarheid in maar waar de voorstanders van mixen niet aan gedacht hebben is dat er veel meer dor verloren gaat dan er bij komt. Op het lange leste heb je van alles nog een soort over. Een soort appels, een soort tomaten enz.
Zelfs de unesco is tot de bewustwording gekomen dat het noodzakelijk is om bepaalde rassen, zoals bijvoorbeeld de pygmeeën, bepaalde Zuid-Amerikaanse indianenstammen die in de Amaazon's leven en zo, als soort en cultureel te beschermen.
Het mixen van soorten brengt het gevaar mee dat er uiteindelijk nog maar een soort overblijft en die soort kan dan gemakkelijk uitgeroeid worden door epedemiën e.d. omdat ze over precies dezelfde eigenschappen beschikt. Nu zijn er echter nog veel fysiologische verschillen tussen de rassen. Negers kunnen bijvoorbeeld sikelcel anemie krijgen wat bij blanken uitgesloten is. Gaan wij nu alle blanken kruisen met zwarten, dan is er een grote mate van waarschijnlijkheid dat de metischen die daar uit voortkomen die ziekte ook kunnen krijgen.
Bepaalde vormen van raszuiverheid heeft wel degelijk ook zeer belangrijke voordelen voor het leven op aarde.
|
Door willekeurige voortplanting (mixen zoals je wil) is het juist dat de variëtie in de populatie blijft. Als men daarentegen aan gerichte voortplanting doet dan zal er na een tijdje een deel van de eigenschappen verdwijnen. Zo kan men bijvoorbeeld als men koeien kweekt alleen oog hebben voor de melkproductie, en hierop verder kweken. Na een paar generaties is de kans er dat je met de melkproductie tevens voor een bepaalde ziekte geselecteerd hebt. Je kan geen kant meer op want al je koeien hebben die genen. Als er willekeurige voortplanting is onder je koeien, dan heb je dat risico niet, omdat er nog voldoende niet-zieke dieren zijn (je hebt dan ook maar een gemiddelde melkproductie natuurlijk).
M.a.w. Het is net omgekeerd; door 'mixen' blijft de populatie heel gevariëerd.