Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bach
Ik denk dat Israël meer gebaar zou zijn de internationale orde te respecteren dan haar recht van de sterkste politiek. Dat kan maar zolang goed gaan dat je effectief de sterkste bent. En daarbij kan ik me moeilijk voorstellen dat dat us hoe een God zou willen dat zijn uitverkoren bolk zich gedraagt. Israël lijkt eerder te bevestigen de validiteit van het spreekwoord dat de onderdrukten de onderdrukkers worden eens ze de macht in handen hebben. Is dat dan het grote voorbeeld dat God ons zou willen tonen? Lijkt me onwaarschijnlijk.
|
Volgens mij mag men "god" en andere sprookjes er van tussen houden hoor...
Israël weet uit ervaring dat ze voor hun veiligheid op eigen benen moeten kunnen staan. Dat is fundamenteel de reden dat ze een kernmacht zijn geworden, om de ultieme dreiging achter de hand te houden. Je KUNT geen full scale war meer starten tegen een natie met kernwapens. Maar beperktere regionale conflicten blijven mogelijk. Vandaar dat israël (te) lang is blijven inzetten op massale tankdivisies. Wat ben je met een leger dat geschikt is voor een tankslag tegen egypte of Syrië als je moet knokken tegen milities als hezbollah of Hamas, die met hun RPG's meer dan 50 tanks kapot schoten ? Hun leger was ook onvoldoende uitgerust om de tunnels van gaza te detecteren. Allemaal lessen die getrokken zijn na 2008 en die ervoor zorgden dat ze hun (nu numeriek veel kleinere) gemechaniseerde materiaal perfect kunnen beschermen met het fameuze Trophy systeem. Hezbollah zou nu niet meer in staat zijn om hun stunt van tien jaar geleden te herhalen. Hamas nog veel minder trouwens.
Als een full scale war niet meer kan, en lokale conflicten met milities door de tegenstander de facto niet meer kunnen gewonnen worden, als Iron Dome ook het grootste deel van de raketten kan neerhalen dan dringt een wijziging in strategie zich op.
Wat kan hezbollah (op orders van Iran) nog doen tegen Israël ? Niets.
Wat kan Hamas nog doen tegen Israël ? Niets.
Dan kan men beter proberen om het bevroren conflict te aanvaarden, en dan in ruil voor stopzetting van aanvallen of aanvalletjes proberen leefbare modaliteiten te onderhandelen.
Zo zou het voor Israël niet houdbaar zijn om de haven van gaza (hun enige realistische import en export infrastructuur) blijvend te sluiten als (noodzakelijke voorwaarde) er effectief geen wapen import meer zou gebeuren. Laat desnoods de douane controle mee door blauwhelmen doen.
Maar ik twijfel er niet aan : zolang er maar één raket vanuit Gaza zal afgeschoten worden, gaan ze blijven disproportioneel terugslaan en zal de bevolking in de shit blijven zitten. Vergeet ook niet dat de soldaten van Hamas via geld van de golfstaten hun dikke paycheck krijgen hee, die hun belang is nu net om het conflict levendig te houden. Anders kunnen ze meloenen gaan kweken of geiten hoeden.
Het echte probleem is west bank. Daar is een oplossing veel moeilijker. Daar speelt israël een vuil spel, door in de zone waar zij dat administratief kunnen de uitbreiding van de palestijnen hun steden tegen te houden. Hier zal men moeten een modus vivendi vinden, want de twee staten oplossing is praat voor de vaak. Die komt er in geen honderd jaar.
Je kunt de israeli's niet dwingen, die zullen nooit toegeven. Je kunt er wel proberen een deal mee te maken. Maar ondertussen zou men wel moeten beseffen dat de tijd van de iets softere aanpak van de arbeiderspartij totaal voorbij is en de hardliners de macht hebben in israel. Dan moet Fatah wel begrijpen dat geweld tegen israelische bevolking hun zaak enkel maar zal tegenhouden.