Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Ik ken ouders die geen geluk hadden met een of meer van hun kinderen.
Die hun huis moesten verkopen om de brokken te lijmen die de kleine gemaakt had.
Het is vooral plezant om de chance te hebben dat je kinderen op zo'n wijze uitbloeien dat je graag van je eigen beetje confort inlevert om hen te helpen.
En geloof me: op kinderen staat nooit garantie.
Ikzelf was of ben niet zo bemiddeld dat ik mijn gasten "hun grond" kon cadeau doen bij hun beslissing om samen te gaan wonen of te huwen.
Maar kleinere beetjes helpen ook.
Ik heb vb. beslist dat toen ze hun huis kochten, ikzelf een equivalent van 1.000.000 bef destijds hielp mee afbetalen op 20 jaar.
Leep natuurlijk, want mocht er wat mislopen, zodanig dat zij hun lening niet meer moesten afbetalen, dan moest ik ook niet verder afbetalen aan hen.
Gelukkig is alles goed uitgedraaid.
Voor mensen met minder geluk, moet er inderdaad zoiets zijn als hulp bij het wonen. Deels in huursubsidies, deels in sociale woningen, deels in hulp bij het verwerven van een eerste bescheiden woning en nog wellicht andere zaken.
Maar toveren gaat niet.
De oude machtspartijen hebben ons opgezadeld met een bijna Griekse staatsschuld. Hoe anders had dat kunnen verlopen ...
|
Ja, ik kan me voorstellen dat dit helpt.
Beetje een loterij, bij wie je geboren wordt.