Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
De zin is fout, daar de wetgever niet vanuit die tegenstelling vertrekt. De wet gaat normaal over gedragingen. Niet over opinies. Niet over waarden. Een moslim mag gerust denken dat man en vrouw niet gelijkwaardig zijn. Hij mag dat zelfs verkondigen. Alleen mag hij geen daden stellen die tot discriminatie leiden tussen man en vrouw.
Net zo mag ik als christen gerust denken dat abortus fundamenteel verkeerd is, ook al laat de wet dat toe. Uw denkkader om wet tegenover normen te stellen is bijgevolg niet vervat in de wet. U fantaseert er weer eens op los.
Wat is dwang als het om opvoeding bij kinderen gaat? Als een ouder zijn kind verplicht om naar de zondagsmis te gaan, is dat dwang? Als een ouder zijn kind verplicht om zijn bord leeg te eten, is dat ook dwang? Als een ouder zijn kind dwingt om huishoudelijke taakjes te doen, is dat eveneens dwang?
U lijkt ervan uit te gaan dat er in de opvoeding gaan dwingende interventie mag gebeuren van de ouders. Dat lijkt wel de volkomen negatie van wat opvoeding is. Opvoeding houdt nu eenmaal in dat men als ouders soms optreedt. Meestal volstaat een eenvoudig woord.
Iedere ouder weet echter dat steeds dwangmatig optreden geen langetermijneffect zal hebben. Je gaat er dus spaarzaam mee om.
Ook hier ben ik wel benieuwd naar de grenzen die u meent te kunnen trekken tussen doorgeven van religieuze waarden met het gebruik van dwang. Waar ligt u precies de grens? Is dat bij ieder interveniërend optreden van de ouder? En als dat criterium daar geldt, gaat het ook bij de andere aspecten van de opvoeding?
|
Dus meerderjarigheid is geen juridisch statuut?
Wat dwang is , daar gaf ik een voorbeeld van wat u zorgvuldig achterwege laat om te bekommentarieren, zoek het maar even op...