Jank jank.
Alcohol is zeker wel een drug. Maar het is een legale drug.
Vele geneesmiddelen zijn ook drugs (in de ruime zin van verdovende middelen), maar die zijn dan strikt gereglementeerd.
Alcohol is een gevaarlijke drug, met quasi alle kenmerken van een hard drug.
Met veel slachtoffers.
Er is dan ook een zeer stevig pakket aan anti-alcohol-maatregelen voorzien in onze maatschappij:
- in het verkeer
- op de werkvloer
- in scholen edm
- in het uitgangsleven (openbare dronkenschap en diverse)
- in de winkels en aankoopplaatsen (accijnzen ...)
- in preventieve sectoren.
We zitten dus met een sociaal aanvaarde harddrug op onze maatschappelijke nek.
We hebben het alcohol-spek aan onze kloten.
We raken daar niet meer van af.
Zowel sociaal geraken we daar niet van af, als economisch (bier en wijn en aanverwanten: hoeveel jobs, winst ...)
Wel, één is genoeg.
Hou voor die andere maar de boot af.
En liefst op een efficiëntere manier dan hetgeen De Wever in Antwerpen een war on drugs noemt.
Die oorlog zou veel harder, geniepiger, doordringender ... moeten gebeuren.
Niet door de allerkleinste garnalen in de gevangenis te steken. Wel hen het druggebruikend leven zuur te maken.
Kleine dealers verdienen kleine maar ambetante gevangenisstraf en andere maatregelen,
en zware dealers verdienen uiterst zware sancties.
__________________
Vlaanderen is niet van iedereen. Vlaanderen is enkel van hen die een inspanning doen om ertoe te behoren.
De grendel-grondwet moet wijken om eindelijk de broodnodige veranderingen te kunnen doorvoeren. Nadien kan de grondwet herstemd worden. Dat is nog gebeurd.
Ik heb de partij gesticht op drie lijnen: Vlaams en Europees, vrij en verantwoordelijk, en sterk en sociaal. Vandaag is dat de grondstroom in Vlaanderen. Geert Bourgeois (N-VA)
|