Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Kijk, ik ga op een zekere dag dood gaan. Gij ook. Wat er nadien gebeurt, heeft dus totaal geen invloed op mijn "welzijn en geluk" want dat concept bestaat dan niet meer (tenzij ik in een of ander indianenverhaal geloof waarbij ik beloond of bestraft zal worden als spook in het hiernamaals naarmate ik meer of minder naar de pijpen van een of andere machthebber/goeroe heb gedanst). Wat van tel is, is het geluk van de mensen die leven, niet van die die dood zijn, want dat concept bestaat niet.
70 miljoen mensen op aarde zullen veel gelukkiger zijn dan 7 miljard op diezelfde aardkloot. Of ge nu bij die 70 miljoen "gelukkigen" behoort, of ge behoort tot die (7 miljard - 70 miljoen) "afgelapten", maakt uiteindelijk niet veel uit: die laatsten moeten wel een lastig moment meemaken, maar dat is toch een klein offertje om nadien een wereld vol gelukkige mensen te hebben, nee ? Of zijt ge zo nen egoist dat ge gans de wereld (van 70 miljoen mensen) geen groot geluk toewenst, gewoon omdat ge wat langer uw eigen miserabel bestaan wilt laten voortduren ?
Natuurlijk kan ik niet direct als schietschijf dienen, want ik moet eerst de blijde boodschap brengen. De mensen snappen het nog niet goed. Ik ben nog nodig om het hen te vertellen, ziet ge. Ik maak deel uit van de bron van het wereldse geluk in de toekomst...
|
Klinkt allemaal heel redelijk....
Gevecht tegen de bierkaai. Lagere IQ mensen planten zich massaal voort en plunderen de sociale zekerheid.
De Christelijke reflex is diepgeworteld, men moet ten dienste staan van anderen uit eigen egoïstische motieven. Als ik die anderen help voel ik mij zelf goed. Het komt niet uit hun hart.
Maar die boodschap moet verkondigd worden in Christelijke landen, Europa is dan weer het pad ingedraaid van ver doorgedreven secularisatie. Ook weer geen wondermiddel...