Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan
Interessante analyse.
Voor zover ik het kan nagaan wil uw eerste minister eigenlijk vooral vermijden dat hij en zijn partij, de enige Franstalige partij in de federale meerderheidscoalitie, nu nog toegevingen moeten doen en/of «compensaties» moeten toestaan die in Franstalig België veel stemmen kunnen kosten.
Hij weet immers dat zo stilaan de (lokale) verkiezingskoorts begint toe te slaan in politiek België, en dat derhalve geen enkele partij nog iets zal gunnen aan de concurrentie, ook niet op federaal niveau. Zo zullen bijvoorbeeld CD&V en OpenVLD alsmaar minder plooien voor de wensen van N-VA en vice-versa.
Aan Franstalige kant kan MR zich geen toegevingen meer veroorloven aan de N-VA «flaminganten», maar er moet meer algemeen evenzeer opgepast worden dat er geen «dure» beslissingen meer genomen worden in dossiers die voor Vlaanderen te voordelig lijken (Arco, bijvoorbeeld) of in dossiers die economisch en/of politiek te nadelig zijn voor Wallonië (het dossier vervanging F 16’s bijvoorbeeld).
In dat politiek verstard klimaat is het allen samen loyaal nemen van doorslaggevende beslissingen in wezen nu al onmogelijk geworden, en het zal er de komende tijd niet op verbeteren.
Kortom, het is nu zaak om de moeilijker dossiers voor zich uit te schuiven tot minstens na de lokale verkiezingen, en wellicht zelfs uit te stellen tot er bij de vorming van een volgende federale meerderheid een akkoord kan over gemaakt worden.
Een voorwaarde om dat vlotjes te laten gebeuren is vanzelfsprekend dat de huidige coalitiepartijen bij monde van hun voorzitters «positief» blijven (lees : de anderen niet constant stokken in de wielen steken en/of voor de anderen enerverende verklaringen spuien in de media), anders wordt het nog ruim een vol jaar huilen met de pet op…..
|
De ideale voorbereiding voor uitlokken van de ultieme politieke crisis,
die zal uitmonden in het uitroepen van de Vlaamse Onafhankelijkheid
