Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door BigF
Je moet weten waar stoppen. Voor mij houdt de ladder op bij de trede waar ik nu op sta. Geen enkel probleem mee dat ik ga moeten blijven drukken tot aan mijn pensioen. Meer nog; ik wil er onmiddellijk voor tekenen. Geen enkele ambitie hier om het tot directeur ofzo te schoppen.
Dat laatste zinnetje vat het mooi samen.
Geen (of toch weinig) gezeik, aangename job en fatsoenlijk loon. Meer moet dat voor mij niet zijn. Ik vertrek zonder stress naar mijn werk omdat ik weet dat wat ze ook voor mijn neus gooien, ik het altijd wel klaar zal krijgen. En ik heb ondertussen ervaring genoeg om te weten dat rondlopen als een kip zonder kop bij problemen totaal niks oplost. En als er iemand is die denkt dat hij het beter weet of kan moet die het maar komen doen. In die tien jaar tijd is dat nog niemand komen zeggen.
Als ik mijn levensstijl op die manier kan aanhouden ga je mij niet horen zagen over mijn job of het rotte systeem.
|
Je hebt nogal veel wereldverbeteraars en opgeheven vingertjes dezer tijden. Het lijkt wel een ziekte.
De boomer'kes mikten teveel op hun carriere en zijn vooral uitgeblust en verzuurd en nu moet alles maar kapot ofzo. De millenials weten niet wat doorzetten is en iets uitdoen tot het einde. Soms komen er goede dingen voor mensen met een beetje geduld, hé.
De gen x zijn precies nogal gebrand op wereldverbetering en zaken veranderen voor het "goede" en blahblah. Moeten iets minder naïef doen...