De tijd van "mijn auto da's mijn vrijheid" behoort definitief tot het verleden. Maar de voornaamste reden voor de weerstand tegen het alternatieve cash-voorstel is de in-treurige toestand van het Belgisch openbaar vervoer. Wat wil je, de Lijn en nog veel meer de NMBS zijn financieel een ramp en kosten de potentiële gebruikers elk jaar (per inwoner) duizenden euro's belastinggeld dat wegvloeit in de te dempen putten. Ze zijn bovendien volledig onderworpen aan de grillen van de in beide maatschappijen oppermachtige vakbonden. De keren dat ik er gebruik van maak ben ik reeds gedegouteerd wanneer ik een treinstel het station zie binnendenderen. De rijtuigen aan de buitenkant beklad met smerige graffiti en binnenin dikwijls ronduit vuil. En het betert er niet op. Het zal nog lang duren eer we hier de performantie zullen halen van het Zwitsers openbaar vervoer. Een tijdje geleden zag ik op TV verschillende afleveringen van een verslag over een reis die een Engelse dame dwars door Japan (van in het uiterste noorden van Hokkaido tot in Okinawa in het Zuiden). Een flink deel van die reis gebeurde per spoor. Het was verbluffend om de Japanse treinen de stations te zien binnen rijden. Ze blonken als gesimoniseerde auto's en de rijtuigen binnenin kraaknet. Het personeel bijna ceremonieel beleefd met witte handschoenen...
|