[daiwa]

Meester Verwilghen

We hebben gisteren iets merkwaardigs meegemaakt op de redactie. Een benoeming die eerst werd verdedigd als volkomen normaal, correct en wettelijk, werd een uur later plots ingetrokken. Dat doet vragen rijzen. Als alles inderdaad koosjer is, waarom de boel dan overhoop gooien? De officiële uitleg is even doorzichtig als belachelijk: ”Een vergissing...” Een vergissing? Het zal wel. Wat was de vergissing? Dat de zaak is uitgelekt en dat wij ambetante vragen begonnen te stellen?

De hele zaak draait om Christophe Verwilghen, zoon van VLD-minister Marc Verwilghen. Hij is net als zijn vader, advocaat. Met een kantoor in Brugge. Dus zo’n goede 150 kilometer verwijderd van Turnhout. Toch heeft hij daar een aanstelling in de wacht gesleept als vast advocaat voor het ministerie van Financiën.

Dergelijke ”dossiers” zijn enorm gegeerd. Ze bezorgen een advocaat een vast, goed inkomen per jaar zonder dat daar al te veel werk is mee gemoeid. Iedereen aan de balie droomt van een aanstelling voor dossiers van Sociale Zekerheid, RVA, VDAB of, zoals nu, Financiën.

Voor alle duidelijkheid eerst dit. Wij beweren niét dat Christophe Verwilghen onbekwaam is om de belangen van Financiën behoorlijk te vertegenwoordigen in de rechtbank. Misschien is hij wel een echte kei in fiscale zaken. Kan zijn. Maar is er in heel de Kempen dan geen confrater die ook competent is? Moet er per se iemand van het verre Brugge worden gehaald? Kom nu. Even ernstig blijven aub.

Het gaat om een zoon van een zittend minister. Die relatie voedt de twijfel. Er is minstens een indruk van nepotisme. Marc Verwilghen had dat moeten weten, en had de benoeming niet mogen laten doorgaan. Toppolitici hebben een voorbeeldfunctie. Vergeten we trouwens niet dat het om de minister gaat die in een vroeger leven, als voorzitter van de commissie-Dutroux, o zo graag de witte ridder speelde. Hij deed zich voor als de vleesgeworden onkreukbaarheid. Hij had het in het parlement over ”de Belgische ziekte”...

Iemand die zich zó heeft geprofileerd, moet dubbel voorzichtig zijn. Wil hij zijn geloofwaardigheid behouden, dan moet hij elke verdenking, elke zweem van vriendjespolitiek, vermijden. Verwilghen heeft dat in deze niet gedaan. Hij moet nochtans geweten hebben dat hij verkeerd bezig was. Getuige de intrekking van de aanstelling toen hij wist dat wij ze zouden publiceren.

Blijft de vraag: waarom deed hij het? Waarom nam hij dat risico? Zou het kunnen zijn dat Marc Verwilghen zijn einde voelt naderen als minister en als protagonist binnen de VLD? Er zijn al langer geruchten dat zijn partij een vluchtweg zoekt voor Verwilghen.

Bijvoorbeeld via een benoeming als rechter in het Arbitragehof. Men wil hem kwijt. Heeft dat ermee te maken? Wil hij nog vlugvlug het een en het ander regelen voor zijn rol op het hoogste politieke niveau is uitgespeeld? Een onderzoek van premier Verhofstadt is aangewezen. De burger heeft recht op duidelijkheid.

Paul Geudens

bron: GVA

als zelfs de zogenaamde witte ridders zich al verlagen tot zulke praktijken vraag ik mij af wat er nog allemaal word bedisseld boven onze hoofden.
wel eigenaardig dat dit nergens word vermeld op tv of heb ik dat gemist?
ik zou zeggen, doe zo voort en de oppositie zal er wel bij varen