Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door RASPOUTINE
|
Het is toch wel hoogst merkwaardig. Een van de grootste financiële instellingen van het land gaat over de kop en op wat eindigt het uiteindelijk? "Oeps, oei pardong menier..." En niemand die het had zien aankomen...
In 2008 was de financiële toestand van Dexia reeds zeer zorgwekkend. En meteen ook die van de Gemeentelijke Holding en van de ACW-ARCO machine.
De Gemeentelijke Holding beheerde de volledig Dexia aandelen-portefeuille van de Belgische steden en gemeenten. Deze waren reeds van in de tijd van de voorganger van Dexia, namelijk het Gemeentekrediet, verslaafd aan de dividenden-uier van deze staatsbank. En die was erg royaal waardoor steden en gemeenten een flink financieel comfort genoten.
Het ACW-middenveld, met zeer diepe wortels in de Vlaamse klei en bovendien al even diep doorgedrongen in de politieke machtscenakels van CD&V was in 2008 reeds decennia lang bezig met wroeten en streven naar een machtspositie in het Belgisch financieel establishment. Ze hadden daarvoor aanvankelijk een eigen bank uit de grond gestampt (Bacop). Op een gegeven moment slaagden ze er in om een Belgische tak van een Franse bank over te nemen, met name Paribas. Bacop + Paribas werden omgedoopt tot "Artesia". Ondertussen had een Franse overheidsbank "Crédit Local" de top van het Gemeentekrediet verleid tot een fusie. Het machtshongerige ACW rook een kans en stapte met hun Artesia mee in die fusie. Het eindresultaat was
Dexia. Het ACW-middenveld was zodanig machtshongerig dat het overgroot gedeelte van hun liquiditeiten (
inbegrepen de inleg van de coöperanten) via hun beleggingsvehikel ARCO
nagenoeg uitsluitend in Dexia-aandelen werd gestopt.
Een roekeloos beleid dat vloekt met de elementaire principes van een voorzichtig beleggingsbeleid . Maar aldus werden ze, na de Gemeentelijke Holding, de tweede grootste aandeelhouder van Dexia. Ze werden dus een "referentie-aandeelhouder" en hun einddoel was bereikt: een leidende positie bekleden in het Belgisch financieel establishment.
Maar het werd nog gekker! Toen in 2008 het Dexia-schip slagzij begon te maken bleek dat Dexia feitelijk ondergekapitaliseerd was. Er was dringend behoefte aan een groter eigen vermogen. Een kapitaalverhoging door uitgifte van nieuwe aandelen drong zich op. Premier Yves Leterme (zelf een ACW-kweekproduct) zette de Gemeentelijke Holding en ACW/ARCO de prang op de neus en dwong hen in te tekenen op een pak nieuwe Dexia-aandelen die ze...
niet konden betalen. Dan werd een hallucinant en tegelijkertijd tragi-komisch scenario bedacht: de intekening op de nieuwe aandelen zou gefinancierd worden met een lening aan Gem. Holding en aan ACW/ARCO. De verstrekker van de lening:
Dexia! 
. En als waarborg voor die lening zouden die twee (houd u vast...) Dexia aandelen geven!
Voor dergelijk gesjoemel had zowel Leterme, de leiding van de Gemeentelijke Holding als van ACW/ARCO de nor moeten ingedraaid worden.
Conclusie: op financieel vlak is België/Belgique een
Mickey Mouse land.