[Micele]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoofdstraat

Dit soort storm heeft veel warm water nodig tot zelfs 50 meter diep, zoals op die foto kan fysisch gewoon niet. Opnieuw bangmakerij met leugens en bedrog dus.

Onze warmte komt van de Atlantic Gulf Stream en die kan zo'n temperaturen gewoon niet aansturen, als die Stream zou stoppen dan krijgen we hier een soort ijstijd dus al zeker geen tropisch klimaat.


https://oceanexplorer.noaa.gov/facts/hurricanes.html

"Once they move over cold water or over land and lose touch with the hot water that powers them, these storms weaken and break apart. Recent studies have shown a link between ocean surface temperatures and tropical storm intensity – warmer waters fuel more energetic storms."

"It is a well known observation that sea surface temperatures of at least 26C would favour the formation of tropical cyclones. Studies showed that this warm water needs to be a relatively deep layer of around 50 metres. The sea surface temperature requirement is related to how tropical cyclones derive their energy."

Tiens, de Middellandse Zee is er ook nog, en dat water is zeker warm genoeg, maar de aanloop om krachtiger te worden ontbreekt wat... :

https://www.hln.be/nieuws/buitenland...djes~a8ad233d/
Orkaan op Middellandse Zee: Zorba raast over Griekse havenstadjes

KVDS 29 september 2018

Een zeldzame orkaan op de Middellandse Zee heeft vanmorgen het zuidwesten van het Griekse schiereiland Peloponnesos bereikt. Zorba ging aan land in het gebied van de kleine havenstadjes Pylos en Methoni in het uiterste zuidwesten van het schiereiland. Beelden op sociale media tonen metershoge golven die inbeuken op het land en weglopende mensen.

Ze -de Medicanes- zouden (nog) zelden zijn, en niet zo krachtig:

https://de.wikipedia.org/wiki/Medica..._von_Medicanes

Eine Reihe von Medicanes wurden in den letzten Jahrzehnten dokumentiert und untersucht; genannt ist jeweils das Datum, an dem der Sturm sich bildete:

23. September 1969 (traf vor allem auf Tunesien und Algerien, mindestens 600 Menschen und mehrere tausend Kamele kamen um)
23. Januar 1982
27. September 1983
13. Januar 1995 (gilt als bisher am besten dokumentierter Medicane)
12. September 1996 (im westlichen Mittelmeer)
4. Oktober 1996
8. Oktober 1996
25. September 2006
4. November 2011 (Rolf traf auf die Côte d’Azur, Korsika und Ligurien)
7. November 2014 (Qendresa, Föhnsturm und Starkregen im Alpenraum)
27. Oktober 2016 (90M/Trixi)[6]
14. November 2017 (Numa/Attila/Zenon, Sturzfluten in Griechenland)
27. September 2018 (Zorbas, Starkregen in Griechenland)

Drei Studien, die 2007 und 2013 erschienen, nennen weitere Beispiele für Medicanes.

Studies have evaluated that global warming can result in higher observed intensities of tropical cyclones as a result of deviations in the surface energy flux and atmospheric composition, which both heavily influence the development of medicanes as well. In tropical and subtropical areas, sea surface temperatures (SSTs) rose 0.2 °C (0.36 °F) within a 50-year period, and in the North Atlantic and Northwestern Pacific tropical cyclone basins, the potential destructiveness and energy of storms nearly doubled within the same duration, evidencing a clear correlation between global warming and tropical cyclone intensities.[30] Within a similarly recent 20-year period,[31] SSTs in the Mediterranean Sea increased by 0.6 to 1 °C (1.1 to 1.8 °F),[30] though no observable increase in medicane activity has been noted, as of 2013.[27] In 2006, a computer-driven atmospheric model evaluated the future frequency of Mediterranean cyclones between 2071 and 2100, projecting a decrease in autumn, winter, and spring cyclonic activity coinciding with a dramatic increase in formation near Cyprus, with both scenarios attributed to elevated temperatures as a result of global warming.[32] Other studies, however, have been inconclusive, forecasting both increases and decreases in duration, number, and intensity.[33] Three independent studies, using different methodologies and data, evaluated that while medicane activity would likely decline with a rate depending on the climate scenario considered, a higher percentage of those that formed would be of greater strength.[34][35][36]

https://en.wikipedia.org/wiki/Medite...l-like_cyclone

De meteorologen zijn er nog niet uit, maar de zwaarste orkanen zullen wslk nog 10 tot 20 % of meer? heviger kunnen worden, ze willen de schaal al uitbreiden...:

https://www.knmi.nl/kennis-en-datace...angere-termijn

Orkaanvoorspellingen op langere termijn
...

Orkanen bij een verdubbeling van CO2

De volgende tientallen jaren zal de verhoogde concentratie van CO2 en andere broeikasgassen het klimaat waarschijnlijk ook veranderen. Het effect daarvan op orkanen blijkt heel lastig te schatten. De aanname dat de orkanen mee zullen migreren met de 26°C zeewatertemperatuurgrens is te simplistisch, gezien het grote aantal factoren dat nog meer een rol speelt bij de vorming van orkanen, en die ook zullen veranderen. De orkaanactiviteit is ook niet direct te voorspellen met gewone klimaatmodellen wegens de lage resolutie. De `tropische stormen' die in deze modellen voorkomen zijn heel erg gevoelig voor impliciete aannames zoals het convectieschema. De helft van de studies vindt dan ook een toename, de andere helft een afname bij een verdubbeling van CO2. Studies naar de verandering van alle factoren die het ontstaan en de groei van orkanen beïnvloeden laten zien dat de toename van de zeewatertemperatuur vrijwel precies gecompenseerd wordt door een toename van de stabiliteit van de atmosfeer. De grenswaarde zou dan in de buurt van de 28°C komen te liggen.

Modelstudies met hoge-resolutiemodellen die orkanen wel goed beschrijven laten een afname van het totale aantal orkanen zien in een warmer klimaat, maar een toename van de sterkste orkanen. De effecten zullen echter de eerstvolgende tientallen jaren klein zijn ten opzichte van de natuurlijke variabiliteit.

Conclusies

De belangrijkste voorspelling voor het voorkomen van orkanen op lange termijn is de klimatologie. De jaar-op-jaar variaties hierop zijn goed begrepen en redelijk voorspelbaar. De natuurlijke decadale fluctuaties zijn redelijk begrepen, maar nog niet voorspelbaar. Het versterkte broeikaseffect zal waarschijnlijk een toename van de maximale intensiteit geven van hoogstens 10-20% of meer; we kunnen niet zeggen of het aantal zal toenemen of afnemen. De beste schatting is dus dat de veranderingen de komende tijd klein zullen zijn vergeleken met de natuurlijke variabiliteit.

Betere satellieten kunnen veel leed besparen:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/07...unnen-voorspe/

Nieuw wapen om orkaankracht te voorspellen kan cruciaal worden

Tegen de achtergrond van een nieuw Atlantisch orkaanseizoen, werken wetenschappers hard door om meer precieze voorspellingen te kunnen maken over de intensiteit van een orkaan. Het allernieuwste hulpmiddel is het satellietsysteem CYGNSS, dat in staat moet zijn om accuraat data op te pikken in het hart van de storm, want daar ligt de sleutel voor het ontbrekende puzzelstukje.

Michaël Torfs
ma 16 jul 11:41

Wetenschappers kunnen nu al relatief goed inschatten in welke richting een orkaan of cycloon zich zal begeven, maar met een andere, cruciale factor hebben ze het heel wat moeilijker: de precieze intensiteit van een orkaan. Ook dat is belangrijk voor het nemen van noodmaatregelen en het evacueren van mensen.

"We weten nu al beter welk pad een storm kiest", vertelt Steve Bowen, die als weersvoorspeller voor verzekeraar Aon Benfield werkt. "Dat is een grote eerste stap. We hebben ongeveer de helft van de cirkel ingevuld nu, en willen nu die andere helft ingevuld krijgen, de intensiteit", vertelt hij aan Reuters.

De razendsnelle ontwikkeling van Matthew in 2016 had niemand zien aankomen

Door de klimaatverandering wordt dat aspect steeds belangrijker: omdat de oceanen opwarmen en de temperaturen stijgen, komt er ook meer energie vrij in stormen en kan die intensiteit dus potentieel toenemen.

Matthew verraste door zijn razendsnelle ontwikkeling

Twee jaar geleden verraste de Atlantische orkaan Matthew experts door zijn razendsnelle ontwikkeling. In ongeveer 24 uur tijd groeide Matthew uit tot een monster van Categorie 5 (met windstoten tot 270 km/u), en niemand had dat razendsnelle scenario zien aankomen. Voorspellers hadden enkel een trage groei of een stagnatie verwacht van de beginnende storm. Matthew ging uiteindelijk aan land in Florida, maar dat had net nog wat meer tijd om zich voor te bereiden.

Gewoon ter info.

Het Atlantisch orkaanseizoen vorig jaar eiste een zware tol, met als uitschieter Maria, die naar schatting ruim 4.000 mensen doodde en op Puero Rico een ravage aanrichtte.

De sleutel ligt in het hart van een storm

De sleutel om de ontwikkeling van een storm te bepalen, ligt in het hart ervan. Maar het oog van een storm is net een punt dat vrij moeilijk te bereiken is, en waar metingen niet evident zijn. Daar kan een vliegtuigje voor worden gebruikt, maar sinds een tweetal jaar is er ook het Cyclone Global Navigation Satellite System (CYGNSS), een constellatie van acht satellieten die in 2016 door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA werd gelanceerd.

Vorige satellieten hadden het moeilijk om de windkracht aan de zeeoppervlakte te meten in het centrum van de storm, onder meer omdat zware regens het signaal verstoorden. CYGNSS is speciaal daarvoor ontworpen. De satellieten passeren vaker om data op te nemen, en vliegen ook lager.

Op dit moment zijn specialisten bezig om de data van het Atlantisch orkaanseizoen vorig jaar te analyseren en te vergelijken met de data verzameld door CYGNSS. Die analyses moeten toelaten om in de toekomst betere voorspellingen te doen over hoe zwaar een beginnende storm zal worden, en of hij bijvoorbeeld naar categorie 4 of 5 zal overgaan. Volgend jaar zou het systeem helemaal operationeel moeten zijn. (lees door onder de tweet: As we head into the 2018 Atlantic #hurricane season, it's a good time to reflect on the accomplishments achieved by the Cyclone Global Navigation Satellite System (CYGNSS) since its 2016 launch.)

Intussen wordt vooral in Amerika al volop gekeken naar het nieuwe Atlantische orkaanseizoen, dat officieel al vorige maand is begonnen. Vorig jaar slaagden weerkundigen erin om 6 van 39 keer een specifiek intense ontwikkeling van een storm in het Atlantische bassin te voorspellen. "Dat klinkt misschien weinig, maar tien jaar geleden zou dat nul keer zijn geweest", zegt Michael Brennan van het National Hurricane Center.

Het vorige orkaanseizoen had heel stormen die zich razendsnel ontwikkelden, of net plotseling aan kracht verloren. Voorspellen is dus geen makkelijke klus, maar wetenschappers vestigen hun hoop op het nieuwste systeem.