Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Ik heb mij al eens laten gidsen, ja. Heb ik nu iets verkeerds gedaan?
Voor jonge kinderen is dat gewoon een speelse manier om bijv. te leren begrijpen dat bidden verschillende vormen kan aannemen en hoe je je gedraagt in een kerk, een moskee, een synagoge, een hindoetempel, etc. Natuurlijk moet je op die leeftijd niet verwachten dat ze het fenomeen religie op een abstracter niveau gaan begrijpen.
Voorts leren ze op die leeftijd nog veel door beelden en gebaren. Vond jij als kind rollenspelen niet leuk, Xeno? (Kleine Xeno drapeert een vaatdoek rond zijn lendenen: "Kijk, mama, nu ben ik een meisje!"; Kleine Xeno sluit zich op in een grote kartonnen doos: "Kijk, papa, nu zit ik in de gevangenis!"). Je had ook op je knietjes voorover kunnen buigen in de richting van Mekka - eerst even zoeken waar dat ligt en dan het kompas leren hanteren, leerrijk! - en kunnen kraaien: "Kijk, papa, ik ben moslim!".
Al had je dan waarschijnlijk nog méér slaag gekregen dan je al kreeg.  |
Wat heb jij geleerd door te leren bidden tot Allah? (toch uwen natuurlijke bondgenoot niet echt)
En spelen ja, als vader en moeder niet thuis waren soms.
Meestal moest ik aan de tafel zitten, met mijn rug naar TV, want TV kijken, dat mocht niet. Eigenlijk mocht er niets, niet lezen, niet spelen, enkel braaf aan tafel zitten.
Het is daar dat ik geduld heb geleerd.
Dit alles ter zijde natuurlijk.
Alleszins, gaan de kleine moslimpjes ook met de school naar de kerk om "wees gegroetjes" te leren bidden, of is de idiotie maar aan één kant te vinden wat dat betreft?