[Knuppel]

Charles Michel is gesneuveld zonder glorie’, schrijft hoofdredacteur Karel Verhoeven in De Standaard.

‘Charles Michel is gesneuveld zonder glorie’, schrijft hoofdredacteur Karel Verhoeven in De Standaard. ‘Vernederd door de N-VA en ongeloofwaardig geacht door de linkse oppositie'. Het was hoog tijd dat het stopte. De commentatoren van de Vlaamse kranten zagen in Charles Michel een ‘keizer zonder kleren’ en noemen de wanhoopspoging om zijn minderheidskabinet te redden ‘politiek ballet’ of ‘een schuldbekentenis’. Een overzicht.

Karel Verhoeven beschrijft de knieval van Michel dinsdag in de Kamer als een kamikazevlucht. ‘Een rechtse premier wordt na viereneenhalf jaar niet voor drie maanden een brugfiguur naar links.’ Dinsdag zagen we vooral een gevecht over wat de campagne moet domineren, aldus Verhoeven. ‘Kon hij voortregeren, dan kon Michel daar meer op wegen.’

‘Voor doorzettingsvermogen mag de premier zichzelf een pluim geven, maar voor timing een dikke buis’, analyseert Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad. ‘Je kan Michel alvast niet verwijten dat hij niet alles geprobeerd heeft. Hij moet de eerste premier ooit zijn die, in een wanhoopspoging, aan de oppositie voorstelt om in de laatste vier maanden het beleid van de voorbije vier jaar helemaal om te gooien. Net zoals hij een week eerder vermoedelijk ook de eerste premier ooit was die N-VA uitvoerig bedankte, nadat die net zijn regering opgeblazen had.’

De woorden van Michel in de Kamer klonken haast als een schuldbekentenis, zegt Timmie van Diepen in Het Belang van Limburg. ‘In een poging om de centrumlinkse oppositie alsnog te overhalen, bleek Michel gisteren zelfs bereid zijn eigen rechtse beleid van de afgelopen 4,5 jaar in vraag te stellen.’

Ook Dirk Hendrikx van de Gazet van Antwerpen zag Charles Michel ‘balanceren op een dun koord van geloofwaardigheid’. ‘Bijna een uur hield Michel zijn spagaat vol, met één voet nog in het rechtse regeringsakkoord, met de andere spartelend op zoek naar linkse steun. Het was politiek ballet van de bovenste plank.’ Toch verdient ‘de man uit Waver beter dan deze knullige exit’, toont Hendrikx mededogen.

‘Rijkelijk laat heeft premier Michel beseft dat hij niets meer om het lijf had. Met de billen bloot trok hij naar het paleis, tot vermaak van N-VA en de linkse oppositie’, schrijft Jan Segers in Het Laatste Nieuws. ‘Michel heeft zichzelf in de Kamer te kijk gezet als een eerste minister die onder het mom van staatsmanschap n’importe quoi zou doen om te overleven tot in mei 2019, ook al was zijn regering al weken morsdood.’

Hoe het nu verder moet?

‘Over de nabije toekomst van onze politiek valt weinig met zekerheid te zeggen, behalve dat ze onzeker is’, vat Bart Eeckhout samen in De Morgen. ‘Het ziet er veeleer naar uit dat het koninkrijk België weer vertrokken is voor een lange, duistere periode van institutionele instabiliteit met verlamde regeringen.’

'Centrumrechts blijft met een kater achter. De eerste regering sinds 1988 zonder de PS krijgt niet eens haar eigen werven afgewerkt, zoals de zware beroepen die recht geven op vroeger pensioen, het mobiliteitsbudget en de arbeidsdeal', stelt Bart Haeck in De Tijd vast.

‘En of er nu vervroegde verkiezingen komen of niet, 2019 wordt sowieso opnieuw een verloren jaar in de politiek’, besluit ook Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad.

http://www.standaard.be/cnt/dmf20181219_04046469

Michel, de grote Belgische staatsman en wereldleider is roemloos te onder gegaan. Pretentie, zelfoverschatting en onderschatting van vriend en vijand werden hem fataal. Bovendien geeft iedereen toe dat het Belziekske ook na de verkiezingen in slechte papieren zal blijven zitten.
"Hoogmoed komt ten val" vatte een profeet uit het oosten het ooit samen.

In Franstalig Belgique ziet het er nog belabberder uit voor Michel.

De voorspelling die ik zo vaak deed komt uit.

Prachtig gedaan, Michel! Keep up the good work!