Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Meia noite
VLAANDEREN MIJN LAND
Orchideeën bloeien er niet, enkel papavers
Met suf sap dat haast geen dromen bevat.
Rivieren zonder vis en met weinig kadavers
Van dieren. Soms een mens, of een rat
Hier groeien de bastaarden op,
Zwakzinnige zonen der geschiedenis
Wiens vaders stikten in een strop
Terwijl de moeders kreunden in het lis
In de Spaanse greep van een soldaat.
Dat is nu voorbij. De tijd regeert
Zonder maat: mens, land en verraad
Onze pest heeft er zichzelf verteerd.
(Jotie T’Hooft)
Geen enkele kunstenaar kan beter mijn gevoelens hieromtrent zo prachtig weergeven...
|
die jotie 't hooft was ongetwijfeld een bastaardgebroed.
met z'n pekzwart haar en doffe bruine lodderogen.