Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Tavek
De scandinavische sociaal democratien vergeten we even collectief.
|
Het totaal-collectivisme dat daaruit zal voortvloeien zal ook het individu kapot maken hoor. Collectivisme is een van de twee wegen naar individuele desintegratie. Collectivisme begint met een aanvankelijk mutueel voordeel, dat nadien spel-theoretisch een opsluiting wordt, waarbij het collectief een nieuwe levende entiteit wordt met haar eigen strategieen. De individuen die aanvankelijk het collectief vormden als mutueel voordeel, maar nu een onderdeel geworden zijn van een groter geheel, geraken dan weer hun voordeel kwijt, maar zitten spel-theoretisch erin vast, omdat het collectief dan zo sterk geworden is, dat "uit het collectief stappen" afgestraft wordt op zo een manier, dat het ondergane nadeel van tot het collectief te behoren, minder erg is, dan de te ondergane straf als men eraan wil ontsnappen.
Op den duur is het zelfs zo, dat het collectief tot de beslissing kan komen dat het individu, als onderdeel, meer nadeel opbrengt voor het collectief dan voordeel. Dan wordt het individu gewoon door het collectief afgemaakt.
We zien dat ook in multi-cellulaire organismen. Daar waar cellen-kolonies aanvankelijk waarschijnlijk mutuele voordelen hadden van in een kolonie gaan te leven, zijn zij nadien gewoon een onderdeeltje geworden van een multi-cellulair organisme. Een multi-cellulair organisme draagt enkel maar zorg voor NUTTIGE cellen. Onnuttige cellen worden vriendelijk verzorgd van zichzelf af te maken (apoptose). Doen ze dat niet, dan worden ze door marcophagen opgepeuzeld.
Met collectivistische organisaties wordt dat op den duur ook zo. We zien dat nu al met links dat begint voor te stellen om ouderen boven de 70 jaar al geen dure verzorging meer laten te hebben. Maar ook alle "steuntrekkers" die nu volop van links profiteren, zullen, in een strikt collectivisme, verzocht worden van pijnloos geelimineerd te worden.
De "groene beweging", die nu al wil organiseren dat iedereen "minder goed mag leven" opdat het collectief voordeel zal hebben in de toekomst, is daar ook al een eerste kijk op.
Maar voorlopig zijn we daar nog niet, en lijkt collectivisme nog op een "vriendelijk voor elkaar zijn", en "gedwongen solidariteit" en zo. Nadien is het het uitwissen van de individualiteit, want "allemaal een radertje in het nut van het nieuwe organisme, het collectief". Tegen dat dat goed zichtbaar wordt, is het al te laat.
Uw levercellen kunnen niet meer ontsnappen. Ze moeten hard werken als levercel, en als ze minder hard werken, omdat ze wat ouder zijn, worden ze afgemaakt.
En ga ook niet denken dat collectivisme voor "gelijkheid" staat. Natuurlijk niet. Elk onderdeeltje moet optimaal gebruikt worden, en er moet dus specialisatie van arbeid komen. Mensen moeten dus helemaal niet "gelijk" zijn. Zij moeten optimaal opgebruikt worden, meer niet.
En zo zijn we rond. Collectivisme leidt altijd tot de destructie van het individu, en het instrumentaliseren van de mens tot werktuig.