Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Op dat vlak is er ook het een en het ander veranderd. Vroeger gingen de kinderen naar school met de fiets of te voet. Mijn grootouders vertelden me dat ze elke dag met de fiets en al op zeer jonge leeftijd 13 km moesten fietsen om naar school te gaan en dan weer 13 kilometer terug. Door weer en wind gedurende 6 jaar. Over de staat van de landwegen toen zullen we het maar niet hebben. Ouders trokken zich daar allemaal niet veel van aan. "Maak dat ge op tijd op school zijt!", was hun boodschap. En daar konden de kinderen het mee doen.
Stuur uw kind nu maar eens met de fiets naar school. Het is bij wijlen levensgevaarlijk. De kranten liegen er niet om.
|
De ouders trokken zich dat echt wel aan. Maar toen werd discipline nog serieus genomen. Spijbelen was geen lachertje zoals tegenwoordig!
Mijn ouders (ieder in hun eigen dorp) moesten elk een 5-tal kilometer te voet naar school, zij hadden geen fietsen. Zoals mijn moeder vertelde : in de winter kwamen ze ijskoud in de school en hun kousen waren kletsnat in hun holleblokskes (klompen). De zuster stookte de stoof goed op en dan mochten ze de holleblokskes er in een kring rond zetten zodat die droogden. Nee, in de winter of in regenperioden was de weg naar school toen geen pretje.
Bij goed weer was het plezant en werd er onderweg veel gespeeld want inderdaad … levensgevaarlijk verkeer was er toen nog niet
