[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Een staat heeft geen bestaansreden zonder geweld en leugens. Maar dat wil niet zeggen dat dat niet nuttig kan aangewend worden door sommigen, of zelfs velen, in hun strijd tegen anderen. De staat is nuttig. Juist omdat het een hefboom van geweld en leugens is, twee esssentiele factoren in de omgang met anderen (dat, op een klein aantal empathische uitzonderingen na, altijd een strijd is).

Ik zou zelfs zeggen dat de "verbetering" van de staat over de eeuwen een er een is van een shift van het belang, van geweld naar leugens. Een klassieke staat haalde het meeste van zijn macht uit bruut geweld - er zijn nog enkele zulke klassieke staten in de wereld. Maar bruut geweld is duur, en moeilijk te handhaven. Meer gesofistikeerde staten maken daarom meer en meer gebruik van leugens, en minder en minder direct bruut geweld, om aan de macht te blijven. Een enorme shift van "bruut geweld" naar "leugens" is er gekomen met de verandering ancien regime - nouveau regime. "democratie" is een enorme shift van geweld naar leugens. Het ancien regime moest het meer hebben van geweld (hoewel het aantal leugens - lees religie - ook al significant was in het onderhouden van de macht), democratieen moeten het meer hebben van volksverlakkerij. Maar de twee horen steeds aanwezig te zijn, en een moderne democratie kan niet opbiechten dat er nog een serieus aspect "bruut geweld" is, daar moet ze dus heel hard voor liegen. Dat is een van de dingen die Wikileaks aantoont. Voor de Russen is dat niet nodig: daar is bruut geweld een open aandeel van de macht - in het westen is dat een goed verborgen affaire.

Dit.Is.Subliem.Beschreven. En zou als voorwoord in elk boek moeten staan dat gaat over geschiedenis en politieke wetenschappen.