[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig

Je maakt hier een sprong van meer dan 300 jaar. Er is geen gemeenschappelijk, overkoepelend plan tussen enerzijds de eerste christenen, die in '71 letterlijk aan de leeuwen werden gevoerd en anderzijds de politiek van keizer Theodosius.

Over de eerste 'christen'vervolging is er veel geschreven dat historisch niet klopt. Zo gaat keizer Nero traditioneel door voor de keizer die 'de christenen' massaal vervolgde. Dat zou in het jaar '64 geweest zijn. Probleem : de christenen zoals wij die nu kennen bestonden nog niet eens. Saulus van Tarsus (de leider van een van de vele joodse sektes, en die men later onder zijn bijbelse naam Paulus van alles is gaan toedichten was zelfs de beschermeling van de tweede machtigste Romein na Nero zelf.
In werkelijkheid vervolgde men gewoon Joden. Het eerste evangelie moest toen zelfs nog geschreven worden. Nero heeft gewoon een groep joden laten terechtstellen.

De eerste (echte) christenvervolgingen of pogingen daartoe dateren van later, daarover bestaat de correspondentie van Plinius de jongere aan Trajanus, en die toont aan dat het een gevolg was van aanklachten tegen hen als groep, en hoe Trajanus dat heeft aangepakt. Trajanus is meer dan 30 jaar na Nero keizer geworden.
https://www.historischnieuwsblad.nl/...hristenen.html
http://oud.onvoltooidverleden.nl/index.php?id=62

Ze beroepen zich allemaal op het evangelie, maar in het geval van Theodosius is dat slechts een alibi voor machtspolitiek.

Natuurlijk : dat is ook het enige zinvolle doel van een religie voor de heersende machtshebbers. Namelijk helpen die macht te bestendigen door hen naast de wereldse macht ook nog eens spirituele macht in handen te geven.

De eerste christenen daarentegen leefden in radicale geweldloosheid en waren bereid daar de hoogste prijs voor te betalen. Net als de oprichter van hun religie.

Wat men later 'christenen' is gaan noemen waren joden, die na de oorlog van '66 en de vernietiging van hun tempel totaal onderworpen en verslagen waren door de Romeinen. (denk aan de triomftocht van Titus, die het Joodse voorhangsel mee naar Rome bracht als trofee)
De jood Markus schreef in '71 zijn evangelie, om het joodse gedachtengoed te kunnen vrijwaren onder een Romeins bestuur : ontdaan van alles wat de Romeinen tegen de haren kon instrijken.
De historische Jezus (een joodse opstandelingenleider tegen de Romeinen) is zo literair tot een heel andere figuur gemaakt.

Compleet het tegengestelde van wat Theodosius deed in naam van het christendom.

Theodosius formaliseerde en structureerde iets wat nochtans altijd al had bestaan : religie als instrument om grote groepen van de bevolking mee te kunnen aansturen.

De handel en wandel van de katholieke kerk was toen - net als in de vele eeuwen sindsdien - compleet in tegenspraak met het evangelie.

Dat zou ook moeilijk anders kunnen, aangezien de eerste kerkvorsten allemaal tot het Romeinse rijk behoorden en uiteraard niet in conflict konden komen met de machtshebbers. Waartoe zij zelf dikwijls behoorden. De latere keizers formaliseerden dat verder, en canoniseerden zelfs de evangelies. Niets is toch handiger dan dat een machtige vorst zelf een religie kan vorm geven ?

Je kunt toch niet ontkennen dat de moraal van Jezus een moraal van geweldloosheid is?

Het is vooral logisch dat elk revolutionair streven naar macht uit de evangelies is gewipt, zoiets konden de Romeinen onmogelijk toestaan.
Twee oorlogen met de Joden waren genoeg geweest, die (voor hen) vreemde sekte betrouwden zij niet. En dat 'gekuiste' verhaal lezen wij dan nu met de ogen van vandaag als een 'moraal van geweldloosheid'.
Waarbij we gemakkelijkheidshalve het oude testament vergeten, dat bulkt van het geweld. (net zoals de Koran trouwens)

Verschil : de joodse talmud, de koran zowel als het oude testament zijn niet onder Romeins bestuur geschreven en herschreven. Het NT is dat zeer zeker.

Vergelijk dat eens met de koran. Daarin worden de oorlogsmisdaden verheerlijkt van een krijgsheer: de profeet Mohammed. Een massamoordenaar, serieverkrachter en pedofiel. Een IS-strijder avant la lettre.

Van tijd tot tijd staan er binnnen een religie hervormers op die vinden dat de instituties van hun godsdienst niet langer trouw zijn aan de bronteksten. En gaan dan zelf het goede voorbeeld geven door te leven volgens de aanbevelingen van die teksten.

Mee eens.
Ook aan de ontstaansgeschiedenis van de Koran is veel fantasie en 'eindredactie' te pas gekomen. Er is zelfs een Kalief geweest die opdracht gaf om ALLE oude Koranteksten te verbranden en te vervangen door een kopie van een onder zijn gezag herziene tekst. (niet zolang geleden heeft men in Jemen een originele brontekst kunnen terugvinden, zodat wetenschappers nu de verschilpunten kunnen in kaart brengen)

En die zuiveringen door geobsedeerden leiden altijd tot gruwelijke uitwassen en moordpartijen. Daar ligt de oorsprong van het grote schisma in de islam : de tot op heden voortdurende strijd tussen de Suni en de Sjia wereld.

In het geval van het christendom leidt dat tot pacifisten zoals Franciscus van Assisi.

In het geval van het christendom leidt dat tot de systematische vervolging van de Arianen, die men door heel europa heen vervolgde en wist uit te moorden. In honderd jaar tijd is een volledige strekking van het christelijke geloof door de katholieke geloofsbroeders uitgemoord.
Later hebben ze dat in Frankrijk nog eens over gedaan met de Katharen, en nog later probeerden ze het met de Lutheranen.

In het geval van de islam leidt dat tot de vetzakkerij van het IS.

Niemand betwist dat IS vetzakkerij is, maar het is grotesk om het fenomeen IS te gaan voorstellen als een religieuze poging tot 'zuivering'. IS is een terreur en vooral een roversbende die van over heel de wereld losers en misfits aantrok die zich daar in dat 'kalifaat' dik lieten betalen om te vechten, te moorden, te verkrachten.
De echte strijd binnen de islam is die tussen soeni's en sjiëten.