Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila
De juiste reden ken ik niet, dat zou uit het vonnis moeten blijken. Maar de redenering, die is wel vrij eenvoudig te achterhalen.
De gast werd onder aanhoudingsbevel geplaatst tijdens het onderzoek. Maar hij werd na twee (?) maanden onder voorwaarden vrijgelaten (VOV) door, dacht ik, de Kamer van inbeschuldigingstelling.
Dat betekent dat de rechters op dat ogenblik van mening waren dat de voorwaarden voor een aanhoudingsbevel niet meer voldoende aanwezig waren.
Wat er met de opvolging van die VOV gebeurd is, weet ik niet, dat valt onder de Justitiehuizen, een Vlaamse bevoegdheid (Vandeurzen in casu)? Misschien is ook daar iets fout gelopen...
Los daarvan, de verdachte verschijnt dus vrij. Indien hij niet veroordeeld wordt tot een effectieve straf, gaat hij terug naar huis, indien hij verordeeld wordt tot een effectieve straf, gebeurt er in principe dit:
Het Parket gaat wachten op de beslissing van de veroordeelde:
- indien hij geen beroep aantekent, is de beslissing definitief en kan ze uitgevoerd worden, de veroordeelde wordt dan opgeroepen om zich aan te melden aan de deuren van de gevangenis om zijn straf te ondergaan.
- indien de veroordeelde beroep aantekent, is het alsof de veroordeling niet meer bestaat, en wordt er dus gewacht op de beslissing in beroep. Ook daar moet het Parket wachten bij een veroordeling, omdat de veroordeelde ook nog Cassatieberoep kan aantekenen. Dat is eigenlijk dezelfde procedure als bij hoger beroep.
Dit is eigenlijk gewoon het gevolg van het vermoeden van onschuld: zolang een veroordeling niet definitief is (= er kan geen beroep meer ingediend worden), blijft de persoon geacht onschuldig te zijn (zie de opmerking van Xenophon om de logica te begrijpen).
Maar omdat dit in een aantal situaties voor gevaar kan zorgen, bestaat er een soortgelijk systeem aan de voorlopige hechtenis, nl de "onmiddellijke aanhouding" dat door de rechter kan uitgesproken worden onder bepaalde voorwaarden.
In casu heeft de rechter dat niet gedaan. Zoals ik eerder schreef weet ik niet exact waarom maar toch een hint: de persoon werd onder aanhoudingsbevel opgesloten maar werd daarna onder VOV vrijgelaten. Dat wilt iets zeggen. En blijkbaar is de VOV ook "normaal" verlopen (anders zou hij terug opgesloten geweest zijn). Wetende dat de voorwaarden voor aanhoudingsbevel en onmiddellijke aanhouding min of meer dezelfde zijn, is er een zekere logica dat de tweede rechter dezelfde mening is toegedaan als de eerste rechter en de man dus onder VOV laat tot er een definitieve beslissing genomen wordt.
Juiste beslissing of niet? Dat is inderdaad de verantwoordelijkheid van de rechter. Maar, voor een jurist, 'niet te begrijpen'? Neen, dat is BS.
|
Ok, dus als ik het goed begrijp is datgene wat de rechter gedaan heeft niet eens zo vreemd en zal het geen uitzondering zijn dat dergelijke gevallen vrij rondlopen in dit land.
Mij lijkt het logisch dat zo iemand in voorlopige hechtenis zit en het feit dat dit niet hoeft, is een hiaat in de wetgeving. We moeten dus naar de wetgevende macht kijken, in casu de vaste kamercommissie justitie
Voorzitter(s):
MR: Philippe Goffin
Ondervoorzitters:
N-VA: Kristien Van Vaerenbergh
cdH: Christian Brotcorne
Vaste Leden:
N-VA: Sophie De Wit , Sarah Smeyers , Goedele Uyttersprot , Kristien Van Vaerenbergh
PS: André Frédéric , Laurette Onkelinx , Özlem Özen
MR: Gautier Calomne , Gilles Foret , Philippe Goffin
CD&V: Sonja Becq , Raf Terwingen
Open Vld: Egbert Lachaert , Carina Van Cauter
sp.a: Annick Lambrecht
Ecolo-Groen: Stefaan Van Hecke
cdH: Christian Brotcorne