Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Fout, fout en nog eens fout. Op straat mag je in België spreken wat je wil.
|
Onderling mag je de taal gebruiken die je zelf wil; doch als je een winkel binnen stapt, is de winkelier verplicht je eerst in de gewesttaal aan te spreken.
En daarna kan die mits onderling akkoord overschakelen op een andere taal
Citaat:
Je mag in om het even welke taal publiceren. Uitgeverijen hebben daarin de volle vrijheid.
|
Klopt, maar die mag geen vreemde taal gebruiken zonder toelating in het openbaar.
Citaat:
De laatste zin is trouwens onzin: de vrijheid van de een stopt niet waar de andere begint. De grenzen van de vrijheid zijn immers voor iedereen gelijk.
|
Jou vrijheid stopt weldegelijk waar de mijne begint.
En die van mij stopt daar waar die van mijn buurman begint.
Citaat:
Jij mag op straat Nederlands spreken, maar de Poolse arbeider die hier in de bouw werkt, mag evenzeer Pools spreken met zijn kameraden.
|
Nee, Poolse arbeiders mogen onderling het Pools gebruiken als er geen anderstalige met hen samen werkt.
Vanaf het ogenblik dat er een anderstalige met hen samenwerkt, zijn zij verplicht een taal te gebruiken die door iedereen gekent en begrepen word.
En hier gaat het dan nog niet eens om taalvrijheid, maar om veiligheid.
Citaat:
Net zo mag Lannoo een boek uitgeven in het Nederlands, maar evenzeer in het Frans, Engels... Ook al is de uitgeverij gevestigd in het West-Vlaamse Tielt.
|
Beperk je tot het lesgeven in wiskunde, want je snapt duidelijk niets van de wetgeving.
Een burgervader kan weldegelijk bij politieregement het openbaar uithangen van anderstalige reklame verbieden op zijn grondgebied.
Het gaat immers via de wet van leefomgeving en veiligheid.
Hij hoeft dus enkele in te roepen dat niet al de inwoners van zijn gemeente andere talen kunnen lezen en dat het dus provocerend en beledigend is en een gevoel van onveiligheid bezorgd.
Hij hoeft maar in te roepen dat het discriminerden is tegenover zijn burgers die de gebruikte taal niet kunnen lezen.
In Vlaaderen kan men via die wetgeving elke niet Nederlandstalige tekst verbieden, met uitzondering van de zeehavens, waar het Engels ook een erkende voertaal is en een Engelse vertaling van teksten verplicht zijn.