Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Ergens wel he.
Het is pas als die doodsbedreiging pure afpersing is, en men nog altijd in dat model wil blijven waar burgers zich niet mogen verdedigen en natuurlijke strijd niet als normaal wordt beschouwd, dat men eventueel zou kunnen dat als onaanvaardbaar beschouwen.
Maw: "als gij niet onmiddellijk een overschrijving van 10000 Euro op rekening X doet, schiet ik uw kinderen morgen dood" is er eigenlijk over in de mate dat dat perfect geloofwaardig is, en in de mate dat dat niet beschouwd wordt als de normale manier om elkaar af te maken.
Maar: "gij smeerlap, ik zou U wel willen doodschieten", dat is gewoon een uiting van mijn oprechte gevoelens.
Daarentegen: "ik biedt 10000 Euro aan de eerste die M. X voor het einde van de week doodschiet" is er dan weer over (altijd in de veronderstelling dat men de natuurlijke strijd tussen mensen niet wenst te aanvaarden als maatschappelijk model).
In een model waar men vindt dat de strijd tussen mensen op alle mogelijke manieren dient gevoerd te worden, is dat natuurlijk geen enkel probleem.
|
Ge zijt nu gewoon de zaak aan het doodrelativeren
"gij smeerlap, ik zou U wel willen doodschieten" is inderdaad een spontane uiting van je gevoelens op dat moment
Geen enkel rechter gaat dat bezien als doodsbedreiging
Het klopt ook gewoon niet dat het gekoppeld zou moeten zijn aan afpersing of een wens dat de geviseerde alsnog een wending zou kunnen brengen aan die bedreiging door zijn/haar excuses, gedrag of wat dan ook