[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

T' is natuurlijk zo en dikwijls verwaarloosd dat de flora en fauna sneller geïnfecteerd lijkt te zijn dan wat men voorbehoud aan de menselijke dosis.
Hoewel in massa en gewicht ze toch vaak veel meer dan een mens zijn.

Ten eerste is "dosis" (en equivalente dosis, en alle variaties) altijd een grootheid PER KILOGRAM doelmateriaal. Als dusdanig werd er al rekening gehouden met de grootte van het organisme dat bestraald werd.

Het komt er dus eigenlijk op neer dat als een grote olifant, of een muis, in hetzelfde stralingsveld hebben rondgelopen, de olifant en de muis dezelfde dosis zullen hebben opgedaan, ook al is er natuurlijk veel meer interactie van de straling met de olifant geweest dan met de muis. Maar *per kilogram lichaam/vlees* is er dus evenveel schade aangericht.

Er is niet veel reden om aan te nemen dat andere zoogdieren *totaal anders* reageren op straling dan mensen. Er zijn trouwens veel experimenten met varkens gedaan in den tijd (de Belgische BR 1 reactor in Mol had een "kooi" in de reactor waar je een levend varken in kon steken om het te bestralen) en dat komt vrij goed overeen met wat we vinden voor mensen.
En dat is ook te begrijpen: het is iets dat zich op cellulair niveau afspeelt, en de cellen van de meeste beesten zijn vrij gelijkaardig opgebouwd. Ja, er zijn enkele uitzonderlijke wezens die bijzonder goed tegen straling kunnen, omdat die betere DNA reparatie mechanismen hebben. Maar veel levende wezens hebben min of meer vergelijkbare stralingsgevoeligheden.

Als dusdanig is, net zoals bij de mens, het verhogen van het risico op kanker bij fauna en flora met een percentje of zo, eigenlijk totaal niet merkbaar in een ecosysteem. Het is pas als men naar veel hogere dosissen gaat dat fauna en flora daar serieus onder gaat lijden, zoals in de Red Forest en zo dichtbij de Chernobyl reactor omdat ze dan het equivalent van stralingsziekte opdoen.

Straling (of radioactieve besmetting) is niet iets zoals "infectie" in de bacteriologische zin. In bacteriologische zin volstaat het om een paar ziektekiemen op te doen, en als die het "goed doen", dan maken die copieen van zichzelf, en "infecteren" U helemaal.

Straling en radioactieve besmetting is gewoon "een hoeveelheid schade" die uw cellen oplopen. Bij externe straling beschadigt die straling uw cellen tijdens de bestraling en nadien stopt dat. Bij radioactieve besmetting neemt ge een bron in uw lichaam op, die na een tijd zal verdwijnen, en zolang die niet verdwenen is, bestraalt die U een beetje, en veroorzaakt dus, stukje bij beetje, schade de ganse tijd dat ge die meedraagt.

Men spreekt over "contaminatie" omdat, als ge radioactief spul op uw vel hebt, ge dat spul, zoals kak aan uw hand, ergens anders ook kunt "afwrijven" en dus dat radioactief spul gelijk waar achterlaten. Maar er "komt daar geen van bij".

Het vervelende aan contaminatie is gewoon dat ge de straling nog niet hebt opgedaan, maar ge er niet van af kunt geraken als het in uw lichaam zit en ge dus *in de toekomst* onvermijdelijk straling gaat opdoen, en de schade die erbij hoort. De "dosis" die bij een contaminatie hoort, is dus de dosis die ge *zult opdoen* in de rest van uw leven door die contaminatie, niet wat ge "ogenblikkelijk hebt ondergaan". De schade moet dus nog komen, maar ge gaat ze niet kunnen vermijden. Terwijl, bij bestraling, ge de schade uiteraard al gehad hebt.

Het is die schade die door de eenheid "sievert" beschreven wordt.

En ja, bij een beetje schade is de kans op een kanker toegenomen. Bij veel schade werken uw cellen niet meer zoals het hoort, wordt ge ziek en gaat ge dood (stralingsziekte).

Nu is het beetje schade dat kanker veroorzaakt van exact dezelfde aard als schade die uw cellen ondervinden door andere processen (meestal chemische) - waarvan de belangrijkste is: *ademhaling*. Mitochondrien - de onderdelen van cellen die zuurstof gebruiken en voedsel om de cel van energie te voorzien - zijn de voornaamste producenten van schade aan de cel door zuurstof-rijke radicaalvorming. En het voornaamste effect van straling is ook de vorming van zuurstof-rijke radicalen in het water van de cel. Het zijn meestal die zuurstof-rijke radicalen die grote moleculen, zoals DNA, aanvallen en breken of chemisch om zeep helpen.

Maw, "ademen zelf" veroorzaakt schade aan uw cellen van dezelfde aard als straling.