[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Bach

Je kan er ook van uitgaan niet in een strijd om te overleven verwikkeld te zijn. Ergens komt me die houding zo primitief over. Alsof het slechts van belang is dát je leeft en niet hoe je leeft.

Omdat dat het "fundamenteel programma" is van het leven, he. En niet om een of andere mysterieuze reden, maar doodgewoon omdat, alvorens de vraag "hoe je leeft" ook maar enig belang kan hebben, je in de eerste plaats moet leven. En dat kan maar als je overleeft. Als je niet overleeft, heeft de vraag "hoe je leeft" geen zin. Die is dus ondergeschikt aan "overleven". En overleven komt erop neer ervoor te zorgen dat je bij die weinigen bent die overleven, en niet bij de gigantische massa geproduceerd en "mislukt" leven, die nu precies de inhoud is van "survival of the fittest".

Maw, de filosofie "dat ik overleef heeft geen belang, zolang ik maar goed leef", is zelf geen "behouden grootheid" in de evolutie.

Let wel, je kan die aanhangen. Maar dan weet je dat het maar een kort tijdje gaat duren, en die visie niet duurzaam is. En weet je wat ? Ik hang die eigenlijk aan. Maar weet dat het niet kan duren. Dus moet er niet gezeverd worden over "klimaat" en "de jeugd" en ditte en datte, want het kader "we moeten voornamelijk goed leven, en ons niet aantrekken van te overleven" is een kader dat automatisch snel zal uitsterven.

Als dusdanig kan dat enkel maar de gangbare filosofie zijn van een heel, heel tijdelijke maatschappij die beslist heeft om aan haar principes, haar leden en haar bestaan op korte tijd een einde laten te komen.

De "laten we goed leven, en ons niet aantrekken om te overleven" is de maatschappelijke versie van "après nous le déluge", en ik kan mij daar goed in vinden. Maar ik weet dat het niet die maatschappij is die ergens zal "geraken".

Maar zelfs al zie je het leven als een strijd met als doel te 'winnen' ten koste van degene die je evengoed als 'je naaste' zou kunnen zien, of als een spiegel van jezelf, dan nog kan je je hoogstens 'superieur' noemen nadat je gewonnen hebt.

Absoluut. Maar je kan er moeilijk van uit gaan dat je zelfs niet gaat proberen te winnen, dus moet je ervan uitgaan dat je gaat winnen, ook al is dat in werkelijkheid niet zo, want anders heb je al verloren. Tenzij je verkiest om te verliezen, en het er nog even goed van neemt, natuurlijk - wat in de grond mijn houding is, maar daar kan je geen "toekomst" op bouwen, want je hebt net beslist dat je die opgeeft.