Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door werkman
En ik heb ook een tijd in Brussel en Vilvoorde gewerkt alvorens ik naar Leuven mocht. Een ernstige bronvermelding ga ik wel niet geven want niemand heeft die ooit op papier gezien. In beperkte kring bestaan er misschien wel adviezen maar die zijn nooit voor "les simples flamands" ter inzage geweest.
Maar ook in Vilvoorde heb ik Franstalige dossiers behandeld.
Overal heb ik ellende geweten omtrent die tweetaligheid die je officieel niet moest beheersen maar waar je niets kon tegen beginnen. Het was als een sluipend gif waar je overal mee geconfronteerd werd.
En dat blijft hier maar duren. Mij hebben ze niet geleerd in het Middelbaar dat ik Nederlands mocht spreken als officiële eentalige.
Het is altijd geweest voor de Vlamingen :"Trek uw plan" mocht het te moeilijk zijn. En nu krijgen we de reactie. Tegen een vreemde spreek ik Engels. Alhoewel ik beter mijn plan kan trekken in het Frans.
Maar ik vertik het van in Vlaanderen nog Frans te spreken. De miserie heeft lang genoeg geduurd. Ik probeer Engels en Duits te praten met vreemdelingen. En Franstaligen kunnen ophoepelen.
In Walbanië praat ik wel Frans natuurlijk.
Uit wellevendheid dan nog meestal. En met de vrienden zelfs graag.
Walen zijn gerust te pruimen hoor. Maar de dikke nekken die het hier komen bederven lust ik niet. 
|
Ik vroeg aan Marie een ernstige bronvermelding voor haar bewering te staven, en jij komt hier wat over koetjes en kalfjes wauwelen ? We zijn hier niet op seniorennet.be hee...
Zoek hulp, en als je het te moeilijk krijgt bel dan naar 1813