Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen
Het gaat niet om wel mens of niet mens... het gaat om wel leven of niet leven...
|
Het punt is dat, om na te gaan of iets "levend" is, we moeten weten wat we daarmee willen zeggen, en dat datgene wat we daarmee willen zeggen een zinvolle definitie moet zijn waarop we een manier van denken kunnen op bouwen die coherent is. Daarmee wil ik zeggen dat we natuurlijk gelijk welke definitie uit onze botten zouden kunnen slagen, maar dat die dan niet helpt in het begrijpen van de wereld.
Ik zou kunnen definieren dat enkel mensen waarvan de voornaam met een P begint, levende wezens zijn. Maar dat zou geen enkele zin hebben, omdat er niks kan aangevangen worden als denkwerk met "mensen wiens voornaam met een P begint". Je kan daar geen logisch denkwerk rond bouwen. Een mens zijn met een voornaam die met P begint, impliceert fysisch niks. Daar kan je niets van afleiden.
Ik zou kunnen definieren dat enkel mensen zijn, die die in Wallonie wonen sinds meer dan 3 generaties. Dat zou een definitie kunnen zijn die ik rethorisch politiek kan aanwenden als charlatan, om termvervaging aan te wenden, en daaruit een of andere nationalistische nonsens uit af te leiden. Dus ja, die definitie heeft sofistisch zin, maar heeft geen wetenschappelijke zin.
En als jij zegt: "leven, dan zijn mensen", dan doe jij eigenlijk hetzelfde. Want "mens zijn" heeft relatief weinig specificiteit waarop men verder kan redeneren.
Maar zelfs "leven, dat is organisch leven", gaat in dezelfde richting. Daar is nog altijd niet gevat wat er nu specifiek is aan leven, waarop we verder kunnen redeneren.
Daarentegen, sinds het werk van Darwin, hebben we wel iets dat specifiek is aan leven: "het maakt nieuw leven". Wat leven apart zet, is dat het aan een evolutionair schema gehoorzaamt. Nu komen we ergens. We moeten geen specifieke arbitraire eigenschappen bedenken (voornaam P, Waal, mens, organisch leven...) want daar kunnen we verder niks op bouwen. Maar we hebben nu een theoretisch kader dat suggereert wat levend is en wat niet: iets is levend als het nieuwe levende dingen "van gelijkaardige vorm". voortbrengt.
Eens we beseffen dat dat de diepe eigenschap is die aan de basis ligt van dat fenomeen dat "leven" is, dan kunnen we daar nu op doorbomen. We zullen zien dat we nog wat moeten verfijnen aan die definitie, want die klasse is een beetje te ruim. Elk propagerend fenomeen zou dan "leven" zijn. Vuur bijvoorbeeld. Hoewel het inderdaad soms doet denken aan iets "levend", is vuur niet echt "Darwinistisch". Elk golffenomeen zou "leven" zijn: een electromagnetische puls "maakt een nieuwe electromagnetische puls een beetje later, wat verder in de ruimte" en zo. Dus moet er een beperking komen op onze te ruime definitie. Maar die beperking mag weer niet arbitrair zijn zoals "voornaam die met P begint" of "bevat olijfolie", of "bevat DNA".
En door zo na te denken, benaderen we een echt emergent concept, dat we intuitief altijd "leven" hebben genoemd.