Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
Een mooi staaltje van het jarenlange surrealistische monetair beleid van Draghi & Co. Therapeutische koppigheid dat tegen elk gezond verstand ingaat.
|
Surrealisme? Koppigheid?
Dit is gewoon centrale planning as such.
De reden waarom Staat banken (nationale/centrale) oprichtte is om mensen die hun diefstal pogen te ontwijken en zo de waarde van hun eigendom te handhaven, te bestrijden.
Staat is een schuldenmaker (dat komt reeds door haar bestaansreden, privé/echte bedrijven zijn voor klantengaring genoopt tot prestatie terwijl staat klanten bot dwingt en zo prestatie loskoppelt).
Het motief van Staat is om te ontsnappen aan betalingen voor andersmans producten/diensten, en ze doet dat onderandere door monetaire manipulatie - manipulatie van de waarde van het ruilmedium dat ze opleggen als legaal betaalmiddel.
Die manipulatie gebeurt via geldcreatie, geldvernietiging en een systeem van aparte percentuelen (de verschillende rentes).
Het doel is de koopkracht van spaarders te doen dalen opdat deze er niet meer zouden in slagen de waarde terug te kopen die ze produceerden. Immers, Staat roofde een deel van die waarde, en wil daar legaal ongestraft mee wegkomen.
Daartoe hanteren de Commies een bepaald percentueel prijsstijgingsdoel gecombineerd met ervan afwijkende percentuelen (spaarrentes, leenrentes).
Het probleem is dat bij een spaarrente onder 0 spaarders het verlies eenvoudig kunnen omzeilen door af te halen in cash - tot zelfs elke loonsbetaling direct afhalen. Enkel openlijke botte weigeringen zouden dat nog kunnen verhinderen en daarom is een spaarrente onder 0 ongewenst.
Anderzijds is een spaarrente die veel lager is dan leenrente eveneens te openlijk (daarom ook de wijziging bij de crisis naar een andere controlemethode van de hoeveelheid geld).
Om die 0 te vermijden, pogen de Commies dus uit alle macht dat specifieke prijsstijgingsdoel te halen. De huizenmarkt is hun grootste diefstalplek en hun eigen grootste schuldenberg, en die is dus hun grote focus.
Probleem voor de centrale planning is dat ze falen om spaargeld vlug genoeg vernietigd te krijgen, omdat spaarders door de vorige crisis wijzer geworden zijn.
En dus blijven ze uit alle macht pogen spaarders te drijven naar aandelen en andere gefrontrunde markten, eenmaal genoeg spaargeld vernietigd kunnen ze terug keren naar hun pre crisis controlemethode van de hoeveelheid geld.
De Commies gaan de spaarrente dus pas terug omhoog manipuleren wanneer huizenprijzen terug snel genoeg stijgen.