[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Hoe zou je tegenwoordig eender wat meten in een grafische processor? Het is zeer moeilijk te meten wat er binnen een chip gebeurt, mss dat men dit kan tijdens de ontwerpfase maar nadien moet men het doen met metingen aan de input/output van een chip.

? Normaal gezien ken je het model van de chip perfect, is er een perfect simulatiemodel van beschikbaar. Het enige probleem dat je zal hebben is dat het uitvoeren van dat simulatiemodel stukken trager gaat dan de real world executie binnen de processor (daarom heb je hem trouwens gemaakt). Maar niks belet U om 1 grafische processor te simuleren op een hele batterij grafische processoren, he.

Aan de andere kant zijn er ook manieren om specifieke signalen te bekijken.

Maw, er is niks "onbegrepen" aan de werking van een grafische processor. Ik zie niet waar je naartoe wil ?

En laat dit nu net de manier zijn waarop we emoties meten, men kijkt naar de chemische stoffen die het lichaam produceert, de bewegingen enz...

Dat is niet "het meten van emoties". Dat is het meten van fysische grootheden, en de enige band met "emoties" die we daaruit afleiden is omdat dat overeenkomt met getuigenissen van het subject in kwestie dat zodanig op onszelf lijkt, dat we ons kunnen INBEELDEN dat wij emoties hebben zoals door dat subject beschreven. Maar van zodra je diezelfde chemische stoffen gaat meten in TOTAAL ANDERE lichamen of systemen, is de band met emoties totaal verloren.

Maw, ik zeg maar wat, maar ga chemische stoffen meten in het brein van een mens, en ga hem zijn grote teen kietelen, en hij zal zeggen "het kietelt", en dan ga je de gemeten chemische stoffen associeren met "kietelen" als emotie. Omdat jij zelf weet wat het wil zeggen als emotie, "kietelen aan uw grote teen", en het subject zodanig op U gelijkt, en zodanig zou reageren zoals gij, dat die associatie natuurlijk is. Als de woorden uitgesproken worden "het kietelt aan mijn grote teen" door een mens, dan denk je dat daar inderdaad een emotie bij te pas kwam van kietelen aan grote tenen, omdat je zelf weet wat dat wil zeggen als bewust wezen.

Maar als je diezelfde chemische stof gaat meten in een octopus, ga je moeilijk kunnen besluiten dat je weer de emotie "het kietelt aan mijn grote teen" hebt gemeten he.

Ik denk trouwens dat door van emoties iets speciaals te maken je juist wel aangeeft dat het buiten de fysische processen zou treden.

Nee, gewoon omdat je fysische processen waargenomen in een op jouw lichaam lijkend lichaam associeert met iets dat jij bewust ervaart. Dat is helemaal geen bewijs dat dat lichaam ook bewust ervaren wordt. Als daar een machine ligt die exact op dezelfde manier reageert, en dezelfde chemische stoffen vrijgeeft, dan zou je NIET geneigd zijn om te denken dat het om gelijkaardige emoties zou gaan, doodgewoon omdat je je niet kan identificeren met die machine.

Voor mij zijn emoties gewoon processen die bij detectie van bepaalde prikkels bepaalde output genereren, waarbij die processen persoonsgebonden zijn.

Goed. Dan is de logische output van een AND poort ook een emotie die het gevolg is van de twee inputs. Dat is niet direct wat ik een "emotie" zou noemen, maar mij niet gelaten.

Ik zou dat een fysische dynamiek noemen van een systeem. Maar bon...

Maar later zou het wel kunnen dat een processor zich niet goed in zijn package voelt omdat het bijvoorbeeld te warm is. Mss is dit nu wel zo want een te warme processor zou wel eens af en toe een logica kunnen rateren.

Dat is nu al het geval. Processoren hebben thermische sensoren die hun kloksnelheid aanpassen, sommige onderdelen uitschakelen en zo. Maar dat zijn allemaal fysische gedragingen die ik niet onmiddellijk zou associeren met emoties. En als jij dat wel emoties noemt, dan zijn ongeveer alle fysische gedragingen ook emoties.